Onze spijsvertering van A tot Z
Gepubliceerd op 21 april 2015 - Laatst bijgewerkt op 12 juli 2022
Laatst bijgewerkt op 12 juli 2022
De spijsvertering van de mens is een bijzonder complex en georganiseerd proces. Het lichaam breekt opgenomen voedsel af door zowel mechanische als chemische acties, om er voor te zorgen dat de in het voedsel opgeslagen energie goed gebruikt wordt.
Dit proces bepaalt hoe die stoffen kunnen geëxtraheerd worden en vervolgens worden geabsorbeerd in de bloedstroom, en zo verdeeld worden naar elke cel in het lichaam zodat de talrijke processen die nodig zijn om ons in leven te houden kunnen gevoed worden.
Het digestieve proces begint al bij het kauwen door het op mechanische wijze afbreken van voedsel in kleine, vlot hanteerbare stukjes die gemakkelijker kunnen ingeslikt worden en zo door het spijsverteringsstelsel bewerkt worden. Op hetzelfde moment al van het bijten en kauwen scheiden klieren in onze mond speeksel af, wat het voedsel zachter maakt en ook gemakkelijker om te slikken.
Hierbij worden ook bepaalde enzymen toegevoegd die van nut zijn bij het beginnen van het afbreken van koolhydraten en lipase, een stof die helpt bij het proces van het afbreken van vetten.
De voornaamste digestieve enzymen en hun functies
- Pepsine: wordt afgescheiden door cellen in de uitlijning van de maag, in combinatie met maagzuur. Deze stof helpt om eiwitten in peptiden af te breken in de maag.
- Trypsine: de oorsprong van deze stof vinden we terug in de pancreas en de uitlijning van de ingewanden. Trypsine wordt afgescheiden in het duodenum (het opperste deel van de dunne darm), waar het afgebroken wordt in peptiden die in de maag in maagzuur worden omgevormd.
- Chymotrypsine: dit digestief enzym vindt zijn oorsprong in de pancreas en de uitlijning van de ingewanden. Het wordt geactiveerd door de werking van trypsine en helpt mee om eiwitten af te breken.
- Protease: deze stof wordt afgescheiden door de pancreas, en helpt bij het afbreken van eiwitten in maagzuren.
- Amylase: deze stof is aanwezig in ons speeksel en wordt ook afgescheiden door de pancreas. Het vormt complexe moleculen in de koolhydraten om in vlot behandelbare suikers.
- Lipase: deze stof vinden we eveneens terug in het speeksel en wordt ook afgescheiden door de pancreas. Deze stof is van nut bij de afbraak van lipiden (vetten) in bruikbare componenten.
- Lactase: deze stof wordt afgescheiden door cellen in de dunne darm, en helpt bij de afbraak van lactose (melksuiker).
- Papaïne (afkomstig uit papaja): deze supplementen helpen bij de vertering van proteïne.
- Cellulase: deze stof wordt geproduceerd door ‘vriendelijke’ bacteriën in de gal, en ze helpen bij het verteren van cellulose en andere plantaardige bestanddelen.
Eens het voedsel is ingeslikt reist het door de slokdarm op weg naar de maag, waar het wordt bewerkt en behandeld tot de vorm van een mengsel met krachtig maagzuur en pepsine, een proces waarbij de eiwitten worden omgevormd in peptiden. De brij die hieruit voortkomt verlaat op zijn beurt de maag en wordt dan getransporteerd naar het duodenum.
Dit stimuleert de afscheiding van het hormoon secretine, wat op zijn beurt signaal uitzendt naar de pancreas om stoffen zoals trypsine, chymotrypsine, en pancreatine, en een mengsel van verschillende enzymen waaronder protease, amylase en lipase (zie de lijst hierboven) vrij te geven.
Deze stoffen spelen stuk voor stuk een belangrijke rol bij het extraheren van de voor het lichaam nuttige voedingsstoffen naarmate ze verder worden afgebroken in proteïnen, koolhydraten en vetten. De maag scheidt ook het bestanddeel “intrinsieke factor” af, een stof die doorheen de dunne darm reist en eventueel de absorptie van vitamine B12 mogelijk maakt.
Gal, afgescheiden door de lever en opgeslagen in de galblaas, wordt op zijn beurt vrijgegeven als een antwoord op de aanwezigheid van vetten in het opgenomen voedsel. Door deze vetten te helpen verwerken, maakt de gal ze makkelijker bruikbaar bij de afbraak van enzymen, wat het absorberen van in vet oplosbare vitaminen helpt, waaronder vitamine A, vitamine D, vitamine E en vitamine K.
Het bestrijden van ongemakken bij de digestieve enzymen
Digestieve enzymen zijn van essentieel belang voor ons lichaam. Toch hebben veel ouder wordende volwassenen vaak onvoldoende hoeveelheden van deze enzymen in hun lichaam om het opgenomen voedsel efficiënt te kunnen verteren. Zoals we hierboven al hebben uiteengezet neemt de hoeveelheid van enzymen geproduceerd door de maag, de pancreas en de dunne darm af naarmate mensen ouder worden.
Een andere belangrijke bron van natuurlijke digestieve enzymen zijn rauwe groenten en fruit, maar de meeste mensen eten ofwel onvoldoende hoeveelheden van deze belangrijke voedingsbronnen of schakelen de gunstige werking van de enzymen er van uit door ze te gaan koken en bewerken. Het hieruit resulterende tekort aan vitaminen, mineralen en andere voor ons lichaam essentiële elementen kunnen leiden tot een minder goed functioneren van het afweersysteem van ons lichaam en onze algemene gezondheid.
Zo werd bijvoorbeeld recent in Frankrijk een studie uitgevoerd die een zorgwekkend hoog tekort aan vitaminen, mineralen en omega 3 vetzuren noteerde bij mensen in de leeftijdscategorie van 70 jaar en ouder. Heel vaak voorkomt in deze leeftijdsgroep is een tekort aan vitamine B 12,1 een voedingsstof die van essentieel belang is voor het normaal functioneren van onze hersenen en ons zenuwstelsel, en eveneens bijdraagt tot een goede vorming van het bloed en nog tal van andere belangrijke activiteiten voor de goede werking van ons lichaam.
Gezien een onvoldoende goede voeding bijzonder ernstige consequenties kan hebben voor de gezondheid van oudere volwassenen, is het optimaliseren van de digestieve gezondheid van primordiaal belang voor de werking van ons lichaam. Om dit doel te bereiken raden tal van specialisten op het vlak van de gezondheid aan om supplementen in te nemen met extra digestieve enzymen die het tekort aan goed werkende natuurlijke enzymen bij oudere mensen kunnen opvangen.
Supplementen met enzymen van hoge kwaliteit die oraal worden ingenomen bij de maaltijd hebben intussen hun nut bewezen bij het optimaliseren van de vertering bij oudere mensen, en ook jongeren kunnen er zeker baat bij hebben.
Wat je zeker moet weten in verband met digestieve enzymen en probiotica
Naarmate mensen ouder worden, wordt het digestief systeem minder efficiënt, te wijten aan onder meer een minder goede werking van de digestieve enzymen en weldadige probiotische micro-organismen. Resultaat kan zijn dat het voedsel dat we hebben gegeten onvoldoende verteerd wordt met als gevolg onder meer symptomen zoals gasvorming, oprispingen, ontstekingen, tekort aan vitaminen en ondervoeding.
De afname aan enzymen geproduceerd door de maag, de pancreas en de ingewanden ten gevolge van de leeftijd kan leiden tot tekorten aan vitaminen, mineralen en spoorelementen die een nadelig effect kunnen hebben op het functioneren van het afweersysteem van het lichaam en onze algemene gezondheid.
Wanneer je supplementen met digestieve enzymen van hoge kwaliteit oraal inneemt voor je begint met het nuttigen van je maaltijd, dan kan dit zorgen voor het oppeppen van de natuurlijke capaciteit van het menselijk lichaam om het voedsel af te breken in die levensbevorderende en gezonde bestanddelen die ons lichaam dagelijks nodig heeft.
Wanneer je deze supplementen met digestieve enzymen inneemt tussen de maaltijden door zullen ze bijdragen tot het verminderen en bestrijden van ontstekingen en allerlei ziekteprocessen doorheen het hele lichaam, en zo zeker hun steentje bijdragen tot een goede gezondheid.