Parodontitis, een tandvleesaandoening waarbij het bot afbreekt naar aanleiding van bacteriële infecties, veroorzaakt chronische ontstekingen die de progressie van aandoeningen zoals hart- en vaatziekten en dementie zouden verergeren.
Studies hebben bijvoorbeeld een verband getoond tussen de ernstige ontstekingen veroorzaakt door tandvleesaandoeningen en chronische nieraandoeningen.[1] Onderzoek toonde ook aan dat patiënten met chronische nieraandoeningen en parodontitis een daling van de overlevingskans ervoeren, vergelijkbaar met wanneer ze diabetes in plaats van parodontitis zouden hebben.[2]
In deze nieuwe studie werden meer dan 700 patiënten met een chronische nierziekte onderzocht met behulp van gedetailleerde mond- en lichaamsonderzoeken, inclusief bloedmonsters. Het doel was om de hypothese te testen dat parodontale ontstekingen en nierfuncties elkaar beïnvloeden, en om het onderliggende mechanisme vast te stellen dat dit kan vergemakkelijken.
De resultaten toonden aan dat een toename van slechts 10% van de tandvleesontsteking de nierfuncties al met 3% vermindert. Bij deze groep patiënten zou een verslechtering van de nierfunctie met 3% zich vertalen in een toename van het risico op nierfalen over een periode van 5 jaar met 32%-34%. Daarnaast toonden de resultaten aan dat een vermindering van 10% in de nierfunctie de parodontale ontsteking met 25% verhoogt.
In tegenstelling tot de huidige opvatting dat de ontsteking het verband is tussen parodontitis en andere systemische ziekten, vonden onderzoekers dat bij deze groep patiënten het effect werd veroorzaakt door een biologisch proces dat “oxidatieve stress” wordt genoemd. Oxidatieve stress is een onbalans tussen reactieve zuurstofsoorten en de antioxiderende capaciteit van het lichaam die de weefsels op cellulair niveau beschadigt.[3][4]
Ontvang elke dinsdag onze nieuwsbrief met 2 nieuwe artikels in je inbox 👇
Bronnen