Artrose aan het schoudergewricht: symptomen en behandeling
Gepubliceerd op 19 september 2016 - Laatst bijgewerkt op 12 juli 2022
Laatst bijgewerkt op 12 juli 2022
De kans dat men artrose krijgt van de schoudergewrichten stijgt met de leeftijd, maar een trauma of inflammatoir reuma kan artrose bij jongere mensen doen ontstaan. Het is een degeneratieve ziekte die het kraakbeen in de gewrichten aantast en afbreekt.
Artrose van de schouder
In de schouder zijn er twee gewrichten aanwezig, het acromioclaviculair gewricht (AC) en het schoudergewricht. Het acromioclaviculair gewricht is de verbinding van het sleutelbeen met het acromion of het topje van het schouderblad.
Het schoudergewricht (glenohumorale gewricht) verbindt de bovenkant van de arm met het schouderblad. Artrose tast meestal het acromioclaviculair gewricht aan.
Klachten bij artrose van de schouder
Door het schuren van de botten over elkaar, krijgt men een zwelling, pijn en er ontstaan osteofyten of uitsteeksels. Men kan klagen van bewegingsbeperkingen, spierzwakte en een overgevoeligheid van het schoudergewricht.
Symptomen bij artrose van de schouder
Pijn is altijd het eerste symptoom dat we vaststellen. Deze zal erger worden wanneer men beweegt of de schouder belast en zal ook ’s nachts voelbaar zijn. De plaats kan variëren naargelang het gewricht dat is aangetast:
- Artrose van het glenohumorale gewricht, geeft pijn aan de achterkant van de schouder en deze wordt beïnvloed door weersveranderingen.
- Artrose van het acromioclaviculair gewricht lokaliseert de pijn aan de voorkant van de schouders.
Een tweede belangrijk symptoom is de beperkte beweeglijkheid. Bewegingen zoals de armen omhoog brengen of naar iets reiken worden moeilijk. Het horen en voelen van een krakend geluid in de schouder en een pijn die toeneemt bij bewegen.
Behandeling van artrose van de schouder
Het schoudergewricht laten rusten. Dit vraagt wel een aanpassing in leefgewoonten. De manier waarop we ons bijvoorbeeld kleden. Kleding die we vooraan dicht ritsen, in de plaats van iets om over het hoofd aan te trekken.
Medicatie nemen tegen de pijn. Men begint best eerst met de gewone pijnstillers zoals: paracetamol, aspirine of ibuprofen. Deze niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen zullen zowel de pijn als de ontsteking verminderen.
Fysiotherapie verbetert de beweeglijkheid van de schouder en oefeningen maken de schouder weer flexibel.
Vochtige warmte op de schouder aanbrengen helpt om de pijn te verminderen en de doorbloeding te verbeteren, terwijl ijs aanbrengen helpt om de ontsteking te verminderen. Dit doe je 2 tot 3 maal per dag gedurende 20 minuten . Kiezen voor koude of warmte hangt af van het persoonlijk effect.
Een arts kan corticosteroïden in het gewricht inspuiten om de ontsteking en de pijn weg te nemen. Dit wordt echter zelden uitgevoerd en is maar een tijdelijke oplossing.
Het van voedingssupplementen zoals glucosamine en chondroïtine kan bij velen een duidelijke verbetering geven.
Homeopathische producten kunnen op een veilige manier en gedurende een lange tijd genomen worden. Ze geven vooral verlichting bij stijfheid en pijn van de gewrichten. Producten speciaal gericht op de schouders zijn:
- Bryonia 30: gegeven bij acute pijn, beter met niet bewegen
- Rhus tox 30: bij stijfheid en overmatige pijn van het schoudergewricht, beter door beweging.
- Chelidonium 30: pijn in de schouder die zich verspreidt over het bovenste gedeelte van de rug. De pijn verergert bij beweging en vermindert door massage.
Door de gewrichten van de schouders elke dag te oefenen bevordert men de doorbloeding van het gewricht en vermindert men pijn en stijfheid.
- Rekoefeningen voor de schouders: Breng de handen naar de rug toe en sluit deze in elkaar. Met gestrekte armen gaat men de handen zo ver mogelijk van de rug wegduwen. Die houding 5 seconden aanhouden en weer ontspannen. Deze oefening mag men 3 tot 5 maal per dag doen.
- Draaioefeningen voor de schouders: Deze voer je rechtstaand uit met de armen los langs het lichaam. Vervolgens bewegen we beide schouders naar achteren en naar boven en dan deze langs voren weer zakken. Als de beweging voltooid is, doen we deze nog eens omgekeerd: schouders naar voren brengen en naar boven om dan langs achteren met een neerwaartse beweging te laten zakken.