Leverziekte is een brede term die betrekking heeft op alle mogelijke problemen van de lever waardoor hij zijn aangewezen taken niet naar behoren kan uitvoeren. Meestal tot driekwart van het leverweefsel dient te worden getroffen voor de afname van de functie merkbaar wordt.
Enkele feiten
- De lever speelt een belangrijke rol in vele lichaamsfuncties bij de productie en bloedstollingsfactoren, van cholesterol, glucose en eiwitten (oa van het ijzermetabolisme).
- Een verscheidenheid van ziekten kunnen invloed hebben op de lever.
- Cirrose treedt op als normale levercellen worden vervangen door littekenweefsel als gevolg van chronische leverziekte.
- Symptomen van leverziekten zijn: zwakte en vermoeidheid, gewichtsverlies, misselijkheid, braken en gele verkleuring van de huid (geelzucht).
- De behandeling van een bepaalde leverziekte is afhankelijk van de specifieke oorzaak.
De lever is verantwoordelijk voor vele belangrijke functies in het lichaam en als zij ziek raakt, kan het verlies van deze functies aanzienlijke schade aan het lichaam toebrengen.
De lever is het grootste vaste orgaan in het lichaam en wordt ook beschouwd als een klier want onder de vele functies behoort het aanmaken en het afscheiden van gal en het aanmaken van horrmonen. De lever bevindt zich in het rechter gedeelte van de buik beschermd door de ribbenkast.
Het heeft twee lobben die zijn opgebouwd uit kleine lobben. De levercellen hebben twee verschillende bronnen van bloedtoevoer. De leverslagader levert zuurstofrijk bloed dat wordt gepompt uit het hart, terwijl de poortader voedingsstoffen uit de darm en de milt levert.
Normaal voeren aders bloed terug uit het lichaam naar het hart, maar de poortader kan chemicaliën uit het spijsverteringskanaal naar de lever voeren voor “detoxificatie” en het filteren voordat het bloed de algemene circulatie in gaat.
De poortader levert ook aan de levercellen de voedingsstoffen die nodig zijn voor de aanmaak van eiwitten, cholesterol en glycogeen die belangrijk zijn voor de normale lichaamsactiviteiten.
Als onderdeel van zijn functie, maakt de lever gal, een vloeistof die onder andere vetten, water, chemicaliën en galzuren (gemaakt van opgeslagen cholesterol in de lever) bevat. Gal wordt opgeslagen in de galblaas en wanneer vet voedsel in de twaalfvingerige darm (het eerste deel van de dunne darm) aanwezig is, wordt de gal uitgescheiden in het duodenum om te helpen bij de vertering.
Een beeld van de lever
De lever is het enige orgaan in het lichaam dat gemakkelijk beschadigde cellen kan vervangen, maar als voldoende cellen verloren gaan, kan het zijn dat de lever niet meer in staat is om aan de behoeften van het lichaam te voldoen.
De lever kan worden beschouwd als een fabriek, en een aantal van de vele functies zijn:
- productie van gal, die nodig is bij de vertering van voedsel, in het bijzonder vetten
- het opslaan van de extra glucose of suiker in het lichaam door omzetting tot glycogeen opgeslagen in de lever cellen, om het vervolgens terug in glucose om te zetten wanneer het lichaam ze nodig heeft voor energie
- productie van bloedstollingsfactoren
- productie van aminozuren (de bouwstenen voor het aanmaken van eiwitten), met inbegrip van die welke worden gebruikt om infecties te helpen bestrijden
- de verwerking en de opslag van ijzer die nodig is voor de aanmaak van rode bloedcellen
- vervaardiging van cholesterol en andere chemische stoffen die nodig zijn voor vet vervoer
- omzetting van afvalstoffen van de stofwisseling in ureum dat wordt uitgescheiden in de urine, en zogenaamde metabolisering van medicijnen en andere chemische stoffen.