Urinezuur verlagen: hoe verlaag je een te hoge urinezuurwaarde?

Urinezuur is in ons lichaam verantwoordelijk voor heel wat kwalen en ongemakken zoals jicht en nierstenen. Sommigen beweren zelfs dat urinezuur het zuurstofgehalte in spierweefsel drastisch kan verminderen. Urinezuur aanmaken kan erfelijk bepaald zijn, maar ook de voeding is er verantwoordelijk voor.

In dit artikel lees je:

• Hoe urinezuur gevormd wordt;
• Wat normale waarden van urinezuur zijn;
• Waarom je verhoogde urinezuurniveaus hebt;
• Hoe je urinezuur natuurlijk kan verlagen;
• Hoe je urinezuur via voeding kan verlagen;
• Hoe je urinezuur met supplementen kan verlagen.

Vorming van urinezuur

De vorming van urinezuur vindt plaats wanneer purines verwerkt worden. Purines zijn stoffen die vrij komen door de afbraak van cellen in ons organisme of die afkomstig zijn van purine-houdende voedingstoffen.

Omdat urinezuur in hogere dosis giftig is, moeten deze zo laag mogelijk houden. Verhoogde urinezuurwaarden in het bloed kunnen leiden tot pijnlijke jicht.

Als jicht onbehandeld blijft, kunnen de urinezuurkristallen zich opstapelen in de gewrichten en de nabijgelegen weefsels, wat kan leiden tot de vorming van harde klonterige deposito’s genaamd tophi (jichtknobbels). Hoge niveaus van urinezuur in de urine kunnen ook nierstenen veroorzaken.

Dokters zullen via een urinetest nagaan of nierstenen die aanwezig zijn in het lichaam, effectief zijn veroorzaakt door hoge urinezuurniveaus.

Wat zijn de normaalwaarden voor urinezuur?

Normale bloedwaarden voor urinezuur^[1][2] zijn:

• Mannen: 0,20-0,42 mmol/L (of 0,56-1,176 mg/dl)
• Vrouwen: 0,12-0,34 mmol/L (of 0,336-0,952 mg/dl)

Alle waarden die in een labtest hierboven liggen, worden gezien als te hoog.

Oorzaken van verhoogde urinezuurniveaus

Een hoog urinezuurgehalte staat bekend als hyperurikemie. Urinezuur kan zich om verschillende redenen in je lichaam ophopen. Enkele daarvan zijn:

• Individuele en genetische verschillen in de manier waarop je lichaam urinezuur produceert of zich ervan ontdoet;
• Uitscheidingsproblemen veroorzaakt door nierziektes of nierschade;
• Aandoeningen zoals diabetes en een verminderde schildklierfunctie;
• De verhoogde celdeling van lichaamscellen die bij kanker of kankerbehandelingen optreedt;
• Een dieet met veel purinerijke voeding eten en overgewicht hebben.^[3]

Verlagen van het urinezuurgehalte

Urinezuur verlagen kunnen we op drie manieren. Het beste is om urinezuur te verwijderen op een natuurlijke wijze en als dit niet voldoende blijkt een medische behandeling te vragen.

#1. Urinezuur verlagen door een natuurlijk mechanisme in ons lichaam

Ons lichaam zal altijd zelf proberen om giftige stoffen in te pakken dat ze veilig afgevoerd kunnen worden. Toch is deze mogelijkheid beperkt en moeten we ervoor zorgen dat we de aanmaak ervan verlagen of voorkomen.

• Natriumbicarbonaat: zit in ons bloed en is nodig om het bloed een evenwichtige zuur-base graad te geven. Verzuren van het bloed kan fatale effecten hebben op onze organen en dat wordt dan ook streng bewaakt. Het natriumbicarbonaat gaat het urinezuur aan zich binden en omzetten in een neutrale molecule die veilig kan afgevoerd worden.
• Uitscheiding via de nieren: urinezuur wordt door de nieren uit het bloed gefilterd en via de urine naar buiten gebracht. Voldoende drinken om de nieren te spoelen is nodig omdat de urinezuurkristallen zich kunnen vastzetten in de urinewegen en er nierstenen vormen.
• Uitscheiding via de ontlasting: een klein gedeelte van het urinezuur komt in de darmen terecht en wordt via de stoelgang naar buiten gebracht. Dit is maar een heel klein deel van het natuurlijke werkingsmechanisme en treedt pas op wanneer de urinezuurproductie zeer hoog is.

#2. Urinezuur verlagen met behulp van voeding

In onze voeding zitten purinehoudende voedingsstoffen die kunnen bijdragen tot een urinezuur verhoging. Een aangepast dieet kan al veel helpen om de urinezuurproductie te verlagen, maar waar moeten we op letten.

a. Vermijd purinehoudende voedingsmiddelen: voedingsmiddelen met purinehoudende bestanddelen geven meer urinezuur. We kunnen deze indelen in drie niveaus.

• Voedsel met hoog purinegehalte: wild, gans, sardines, haring, ansjovis, forel, zalm, kabeljauw, zeevruchten (kreeft, mosselen, oesters) orgaanvlees, peulvruchten en spinazie.
• Voedsel met een gemiddeld purine gehalte: konijn, schaap, rund, kalf, duif, kalkoen, eend, schaaldieren, asperges, paddestoelen en bloemkool.
• Voedsel waarin weinig of geen purines zitten: fruit, melk, kaas, bladgroenten, eieren, rijst, deegwaren, granen, brood, aardappelen en jam of confituur

b. Drink voldoende water: het drinken van gesuikerde dranken, zowel de gewone als de light vormen geven een verhoogd urinezuurgehalte in het bloed.

Anderzijds moeten we voldoende drinken om onze nieren te zuiveren en hoe kunnen we dat beter doen dan water drinken. Een gemiddelde van 1,5 l per dag is echt noodzakelijk om een goede spoeling te verkrijgen.

c. Vitamine C en urinezuurverlaging: vitamine c zou het urinezuur drastisch verlagen en dit zonder nevenwerkingen.

Uit recent wetenschappelijk onderzoek met een placebo groep en een vitamine C groep bleek dat de vitamine C groep een drastische verlaging had en dit met slechts een inname van 500 mg per dag .

d. Kersensap en urinezuurverlaging: uit onderzoek bij marathon lopers bleek kersensap een uitstekend middel tegen het verlagen van de urinezuurproductie waardoor ze langer konden lopen zonder spierkrampen te krijgen. Hier moet men dan wel voor zorgen dat het gaat om ongezoet kersensap of de extracten in capsulevorm.

e. Basisch water drinken om urinezuur te verlagen: de meest recente vondst is het drinken van basisch water. Het is gezond, bevat geen toxische producten en kan door iedereen gebruikt worden. Het is een krachtig antioxidant die ervoor zorgt dat de zuurtegraad van het bloed op punt blijft.^[4][5]

#3. Gebruik een natuurlijk supplement om urinezuur te verlagen

Amerikaanse blauwe bessen staan bekend om twee actieve verbindingen, namelijk anthocyanen en pterostilbeen. Anthocyanen geven de bessen hun blauwe kleur, pterostilbeen (gerelateerd aan reseratrol) maakt deel uit van het afweersysteem van planten.^[6]