Urinezuur verlagen op natuurlijke wijze? Wat de wetenschap zegt over voeding en leefstijl
Gepubliceerd op 08 december 2021 - Laatst bijgewerkt op 16 juli 2025
Laatst bijgewerkt op 16 juli 2025
Wat is een te hoog urinezuur gehalte?
Urinezuur is een natuurlijk afvalproduct dat ontstaat bij de afbraak van purines – stoffen die voorkomen in bepaalde voedingsmiddelen en die het lichaam ook zelf aanmaakt. In sommige gevallen kan de concentratie urinezuur in het bloed hoger zijn dan normaal. Dit staat bekend als hyperurikemie.
Een te hoog urinezuurgehalte kan leiden tot de vorming van kristallen, met name urinezuurkristallen, die zich kunnen ophopen in de gewrichten en weefsels, wat leidt tot ontsteking en pijnlijke aandoeningen zoals jicht.
Het kan ook geassocieerd worden met andere gezondheidsproblemen, waaronder
- nieraandoeningen
- nierstenen
- cardiovasculaire aandoeningen.
Bij aanhoudende klachten is het raadzaam medisch advies in te winnen.
Leefstijlfactoren zoals voldoende hydratatie, matiging van alcoholgebruik, en een evenwichtige voeding met beperking van purinerijke voeding (zoals orgaanvlees, sardines of bepaalde bieren) kunnen bijdragen aan het behoud van normale urinezuurwaarden. In sommige gevallen kan een arts aanvullende behandeling voorstellen.
Hoe voeding kan bijdragen aan gezonde urinezuurwaarden
Sommige voedingsmiddelen bevatten purines — stoffen die bij afbraak in het lichaam worden omgezet in urinezuur. Wie gevoelig is voor verhoogde urinezuurwaarden, kan baat hebben bij een voedingspatroon met minder purinerijke producten.
1. Beperk purinerijke voeding
Purinerijke voedingsmiddelen kunnen bijdragen aan hogere urinezuurwaarden. Deze producten worden vaak ingedeeld in drie categorieën naargelang hun purinegehalte. Denk bijvoorbeeld aan orgaanvlees, sardines, ansjovis of bepaalde soorten alcohol, zoals bier.
- Voedsel met hoog purinegehalte
- Voedsel met gemiddeld purinegehalte
- Voedsel waarin weinig of geen purines zitten
Purinegehalte | Voedsel |
Hoog | bier, alcohol, wild, gans, sardines, haring, lever, ansjovis, forel, zalm, kabeljauw, zeevruchten (kreeft, mosselen, oesters), orgaanvlees, peulvruchten, spinazie |
Gemiddeld | Konijn, schaap, rund, kalf, duif, kalkoen, eend, schaaldieren, asperges, paddestoelen, bloemkool |
Weinig of geen | Fruit, melk, water, kaas, bladgroenten, eieren, rijst, deegwaren, granen, brood, aardappelen, jam of confituur |
2. Drink voldoende water
Het drinken van gesuikerde dranken, zowel de gewone als de light vormen geven een verhoogd urinezuurgehalte in het bloed.
Voldoende hydratatie ondersteunt de normale werking van de nieren, die een rol spelen bij de uitscheiding van urinezuur. Dagelijks 1,5 tot 2 liter water drinken wordt vaak aanbevolen als onderdeel van een gezonde leefstijl.
3. Vitamine C
Sommige studies hebben een mogelijk verband gevonden tussen vitamine C-inname en lagere urinezuurwaarden.[1]
Gedurende een periode van 20 jaar (1986–2006) werd het verband onderzocht tussen vitamine C-inname en het risico op incidentele jicht bij 46.994 mannelijke deelnemers zonder voorgeschiedenis van jicht bij aanvang.
Gedurende de 20 jaar van opvolging werden 1.317 bevestigde gevallen van jicht vastgesteld. In vergelijking met mannen die minder dan 250 mg vitamine C per dag consumeerden, was het relatieve risico (RR) van jicht:
- 17% lager risico op jicht met een inname van 500–999 mg/dag
- 34% lager risico op jicht met een inname van 1.000–1.499 mg/dag
- 45% lager risico op jicht met een inname van ≥ 1500 mg/dag
De wetenschappelijke bevindingen zijn echter gemengd, en het effect van vitamine C-supplementen op jichtklachten blijft onderwerp van discussie. Raadpleeg bij medische klachten altijd je arts.
4. Kersen(sap)
Kersensap is in verschillende studies onderzocht in relatie tot urinezuurwaarden en jichtaanvallen. In een kleine pilotstudie dronken deelnemers dagelijks kersensap gedurende vier weken.[2]
Sommigen rapporteerden een daling in urinezuurniveaus, en in bepaalde gevallen verminderde ook de frequentie van jichtaanvallen, zelfs zonder aantoonbare daling van het urinezuur.
Een andere studie bij marathonlopers keek naar het effect van kersensap op herstel en ontstekingsreacties.[3] Er werd gesuggereerd dat kersensap mogelijk invloed heeft op urinezuurproductie, al zijn de resultaten beperkt van omvang en niet algemeen toepasbaar. Let op: hierbij werd gebruikgemaakt van ongezoet kersensap of extracten in capsulevorm. Verder onderzoek is nodig.
5. Koffie
Er zijn meerdere studies die een mogelijk verband suggereren tussen koffieconsumptie en lagere urinezuurwaarden. Het precieze mechanisme is nog niet volledig begrepen. Sommige onderzoekers vermoeden dat cafeïne hierbij een rol speelt, doordat het mogelijk de snelheid verhoogt waarmee het lichaam urinezuur uitscheidt of doordat het de omzetting van purines beïnvloedt.
Onderzoek uit 2016 [4] stelde dat er aanwijzingen zijn voor een associatie tussen koffieconsumptie en lagere serum-urinezuurwaarden.
Ander onderzoek uit 2016 [5] suggereert eenzelfde verband.
Het is belangrijk om te onthouden dat de resultaten niet consistent zijn en verdere studies blijven noodzakelijk. Het is ook belangrijk om overmatige cafeïne-inname te vermijden vanwege mogelijke nadelige effecten zoals slapeloosheid of maagklachten.
Bronnen