In dit artikel leggen we uit wat artrose van de nek precies is, wat de symptomen zijn, hoe het behandeld kan worden en wat je zelf kunt doen.
Wat is artrose van de nek?
Artrose van de nek wordt gekenmerkt door veranderingen in het kraakbeen, de botstructuur, de tussenwervelschijven en de gewrichten van de nekwervels. Deze veranderingen worden veroorzaakt door natuurlijke slijtage, het verlies aan vocht en het verstijven van de gewrichtsbanden.
Door degeneratie van de tussenwervelschijven en het kraakbeen ontstaan er kleine uitsteeksels, osteofyten genoemd.
Deze kunnen vernauwingen geven die drukken op de zenuwbaan of de openingen waar de spinale zenuwen naar buiten komen. Pijn, nekstijfheid en lichte uitvalverschijnselen kunnen hierdoor veroorzaakt worden.
Symptomen van artrose van de nek
De eerste symptomen van artrose van de nek zijn:
- Pijn en nekstijfheid.
- Hoofdpijn die begint ter hoogte van de nek.
- Pijn in de schouders en in de armen.
- Het niet kunnen draaien of buigen van de nek.
- Een knarsend geluid dat te horen is bij het draaien van de nek.
In een vergevorderd stadium zijn er osteofyten aanwezig die drukken op het ruggenmerg. De symptomen in dit stadium zijn dan ook verschillend van de beginfase.
- Tintelingen, gevoelloosheid en/ of een verminderde kracht in armen, handen, benen en voeten.
- Coördinatie problemen en stapproblemen.
- Abnormale reflexen.
- Spierspasmen.
Een ander probleem bij artrose van de nek is radiculopathie. Dit is het drukken van de osteofyten op de uitlopers van het ruggenmerg. De meest voorkomende klachten hiervan zijn een schietende pijn in één of beide armen.
Duizeligheid bij artrose van de nek
De oorzaak is een vernauwing van de openingen in de nekwervels waardoor de zenuwen en slagaders lopen. Deze slagaders voorzien de hersenen van bloed en op deze manier ook van zuurstof. Door vernauwing van deze openingen vermindert de bloedtoevoer en ontstaat er duizeligheid bij bepaalde nekbewegingen.
Hoofdpijn bij artrose van de nek
Door beschadiging van de facetgewrichten van de nek wordt er druk uitgeoefend op de bezenuwing die er door loopt. Deze kunnen specifieke pijnsymptomen geven, maar ook andere op afstand van het probleem. Hoofdpijn is er eentje van en lokaliseert zich meestal in het achterhoofd.
Behandeling van artrose van de nek
Gewone behandeling
Deze omvat:
- Rusten.
- Het gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmende medicatie om de pijn onder controle te krijgen.
- Een halskraag dragen om de bewegingen te beperken en extra steun te geven.
- Fysiotherapie met toepassing van warmte en koude therapie, het uitoefenen van tractie op de wervel en aangepaste oefeningen.
Medicamenteuze behandeling
Wanneer de gewone middelen niet helpen kan men met medicatie de pijn en ongemakken trachten te verlichten. Deze dienen altijd door een geneesheer voorgeschreven worden.
- Spierrelaxerende medicatie om de pijn te verzachten.
- Anti-epilepsie medicatie kan de doffe pijn van de beschadigde zenuwen wegnemen.
- Het injecteren van medicatie (Corticoïden en een lokaal verdovend middel) in de gewrichtjes of in de directe omgeving.
Natuurlijke hulpmiddelen
- Glucosamine om het kraakbeen te beschermen en zelfs te regenereren bij langdurig gebruik.
- MSM om het bindweefsel te herstellen.
- Boswellia om de inflammatie van het bindweefsel tegen te gaan.
Oefeningen onder begeleiding
Het aanleren van oefeningen onder begeleiding van een fysiotherapeut kunnen helpen om de pijn te verlichten.
- Stretchoefeningen
Flexibiliteit en stretchoefeningen van de hals zullen de beweeglijkheid en de elasticiteit van de aangetaste regio in stand houden en op die manier stijfheid en pijn verminderen. Deze oefeningen moet men dagelijks uitvoeren en sommige zelfs meermaals per dag. - Verstevigen van de nekspieren
Specifieke spierversterkende oefeningen zorgen er voor dat men een betere steun en houding krijgt van de nekwervels waardoor men ook minder pijn opstoten krijgt. Deze oefeningen gebeuren om de twee dagen om de spieren de kans te geven zich te herstellen.
Chirurgie
In laatste instantie kan een chirurgische ingreep helpen wanneer er zenuwuitval is. Men tracht dan de afstand tussen de wervels te herstellen en/of osteofyten die druk uitoefenen op het ruggenmerg weg te nemen.
