Wat zijn de symptomen van een maagzweer?
Gepubliceerd op 03 november 2016 - Laatst bijgewerkt op 06 juli 2022
Laatst bijgewerkt op 6 juli 2022
De symptomen van een maagzweer kunnen van velerlei aard zijn en dienen van nabij onderzocht te worden. Tal van patiënten die kampen met een maagzweer hebben ook last van een minimale indigestie, pijn in de maag die voorkomt na de maaltijd, of kennen zelfs helemaal geen problemen.
Sommigen klagen over een branderig gevoel achter de bovenste buikspieren of een hongerpijn die optreedt een tot 3 uur na de maaltijd of in het midden van de nacht. Deze symptomen kunnen vaak meteen verdwijnen wanneer de patiënt eet of een middel inneemt dat het maagzuur neutraliseert.
De pijn die een maagzweer veroorzaakt is niet altijd in overeenstemming met de ernst van de maagzweer. Sommige patiënten lijden aan een constante pijn zelf nadat de maagzweer door medicatie volledig is genezen.
Andere patiënten ervaren dan weer totaal geen pijn. Maagzweren komen en gaan vaak spontaan weer weg zonder dat de persoon in kwestie zelfs maar wist dat hij er een had, dit natuurlijk wanneer er geen serieuze complicaties zoals een bloeding of een perforatie optreedt.
Hoe wordt een maagzweer precies vastgesteld?
De diagnose stellen van een maagzweer gebeurt steeds minder door een RX stralen onderzoek met barium in het bovenste gedeelte van de maag maar nu hoofdzakelijk door een endoscopie.
Het eerstgenoemde onderzoek met behulp van barium is gemakkelijk uit te voeren en het houdt ook geen risico voor de patiënt in (op hoogstens de blootstelling aan de straling na) en ook geen enkel ongemak.
Barium is een kalkachtige substantie die door de patiënt wordt ingeslikt. Het is zichtbaar als witte vlekken op de RX stralen, en het laat toe om de maagwand te zien met al zijn afwijkingen. Wel is deze methode minder accuraat en kan het tot wel 20% van de maagzweren missen.
Een endoscopie in bovenste deel van de maag is een methode die heel wat efficiënter is dan de hierboven aangehaalde methode met X-stralen.
Er is wel een nadeel, namelijk dat men soms de patiënt zal moeten verdoven en dat er een flexibele buis moet ingebracht worden door de mond om zo de slokdarm, de maag en het duodenum op accurate wijze te kunnen onderzoeken.
Deze methode heeft het bijkomende voordeel dat de dokter in staat is om kleine weefselsamples, de zogenaamde biopsie, te nemen om ze te testen op de aanwezigheid van infecties, bacteriën of ook kwaadaardigheid.
Deze weefsels kunnen onder een microscoop verder onderzocht worden om zo ook een eventuele kanker uit te sluiten.
Bij de klassieke maagzweer door een Helicobacter infectie is de standaard behandeling met antibiotica en maagzuurremmers vrij effectief en goed ingeburgerd; bij de maagzweren die niet van infectieuze oorsprong zijn kunnen digestieve enzymen een waardevolle bijdrage zijn omdat ze verteringsproblemen opvangen.
Daarnaast is het belangrijk het maagslijmvlies op te bouwen en versterken met behulp van zink en carnosine.
