Werkt Boswellia serrata? Ontdek hoe het biomarkers verbetert bij type 2 diabetes! (Studie)
Gepubliceerd op 03 december, 2024
Laatst bijgewerkt op 3 december 2024
Een uitgebreide analyse van de effecten van Boswellia serrata op metabole biomarkers bij volwassenen met type 2 diabetes.
Wat werd bestudeerd?
Deze meta-analyse onderzocht het effect van supplementatie met Boswellia serrata (ook bekend als Boswellia) op metabole biomarkers in de context van type 2 diabetes (T2D).[1] De belangrijkste uitkomstmaten omvatten:
- Biomarkers van glykemische controle: nuchtere glucose en HbA1c (glycated hemoglobine, een maat voor langdurige bloedsuikerspiegel).
- Bloedlipiden: totaal cholesterol, LDL-cholesterol (“slechte” cholesterol), HDL-cholesterol (“goede” cholesterol) en triglyceriden.
Wie werden bestudeerd?
De studie omvatte in totaal 287 volwassenen (152 mannen en 135 vrouwen) in de leeftijd van 18 tot 65 jaar, allen met een diagnose van T2D.
Ook interessant: 6 redenen waarom Boswellia een van de krachtigste extracten is
Hoe werd het onderzocht?
Deze meta-analyse bestond uit vijf trials:
- Vier gerandomiseerde gecontroleerde trials (RCT’s).
- één niet-gerandomiseerde gecontroleerde trial.
Vier trials werden uitgevoerd in Iran en één in Irak. De dagelijkse dosis Boswellia varieerde van 500 milligram tot 1.200 milligram. De controlegroepen ontvingen een placebo in drie studies en geen interventie in twee studies. De duur van de interventie varieerde van 6 tot 12 weken.
De onderzoekers voerden meta-analyses uit op basis van de volgende parameters:
- Veranderingen binnen de controlegroep van voor tot na de interventie.
- Veranderingen binnen de Boswellia-groep van voor tot na de interventie.
- Verschillen tussen de Boswellia- en placebogroepen bij aanvang (baseline).
- Verschillen tussen de Boswellia- en placebogroepen na de interventie.
Wat waren de resultaten?
De belangrijkste bevindingen waren:
- HbA1c en triglyceriden waren significant lager (wat gunstig is) in de Boswellia-groep vergeleken met de controlegroep na de interventie.
- Bij aanvang (baseline) waren er geen significante verschillen tussen de groepen.
Het risico op bias werd als “onduidelijk” beoordeeld in vier studies en als “hoog” in één studie.
Belangrijke kanttekeningen
- Hoewel de samenvattingen van enkele studies veranderingen binnen de Boswellia-groep van voor tot na de interventie rapporteerden, bieden deze resultaten minder zekerheid. Deze binnen-groep-analyses zijn gevoelig voor verstorende factoren zoals natuurlijke ziekteprogressie en placebo-effecten.
- De focus van deze meta-analyse lag op de verschillen tussen de Boswellia- en controlegroepen aan het einde van de interventieperiode. Dit biedt een robuustere beoordeling van het effect van de interventie.
Wat betekent dit?
Supplementatie met Boswellia serrata kan bepaalde metabole biomarkers verbeteren, met name HbA1c (een cruciale marker voor langdurige bloedsuikerbeheersing) en triglyceriden (een belangrijke marker voor hart- en vaatgezondheid). Hoewel de resultaten veelbelovend zijn, is voorzichtigheid geboden gezien het onduidelijke risico op bias in meerdere trials. Verdere goed opgezette studies zijn nodig om deze bevindingen te bevestigen.
Mogelijke werkingsmechanismen
Boswellia serrata bevat actieve verbindingen, zoals boswelliazuren, die ontstekingsremmende en antioxiderende eigenschappen hebben. Deze eigenschappen kunnen bijdragen aan verbeteringen in glykemische controle en lipidenprofielen door:
- Het verminderen van ontstekingen die bijdragen aan insulineresistentie.
- Het beschermen van cellen tegen oxidatieve schade, wat belangrijk is bij T2D.
Meer lezen? Voordelen van Boswellia Serrata
Toekomstige richtingen
Meer onderzoek is nodig om:
- De optimale dosis en duur van Boswellia-suppletie vast te stellen.
- De veiligheid en langetermijneffecten te evalueren.
- Het effect van Boswellia te vergelijken met andere behandelingen voor T2D.
Hoewel deze resultaten hoopvol zijn, moeten ze worden geïnterpreteerd in de context van een breder behandelplan dat gezonde voeding, regelmatige lichaamsbeweging en medicamenteuze therapie omvat.