Jicht kan het risico op Parkinson verhogen
Gepubliceerd op 21 januari 2019 - Laatst bijgewerkt op 29 november 2019
Laatst bijgewerkt op 29 november 2019
Nieuw Amerikaans onderzoek, gepubliceerd in BMC Neurology, claimt dat jicht zorgt voor een hoger risico op de ziekte van Parkinson bij oudere volwassenen.[1]
Wat is Parkinson?
De ziekte van Parkinson is een progressieve neurologische aandoening die voornamelijk de motorfunctie beïnvloedt door het verlies van zenuwcellen in de hersenen die dopamine produceren. Wanneer dopamine-producerende neuronen sterven, veroorzaakt het symptomen zoals tremoren, stijfheid en evenwichtsproblemen.
Ongeveer 1 procent van de bevolking ouder dan 60 lijdt aan Parkinson. Vanwege deze lage incidentie zijn de risicofactoren voor de ziekte nog niet volledig onderzocht. Het is echter bekend dat blootstelling aan herbicide of pesticiden, samen met hoge bloeddruk, potentiële risicofactoren zijn voor de ontwikkeling van Parkinson. Omgekeerd wordt gedacht dat het gebruik van statines (lipidenverlagende medicijnen) en roken het risico op het ontwikkelen van de ziekte verlaagt.
Link tussen jicht en Parkinson
Eerdere studies hebben geprobeerd om de niveaus van uraat – een zout afgeleid van urinezuur – in het bloed te associëren met het risico op het ontwikkelen van Parkinson. Uraat heeft een antioxiderende werking waarvan onderzoekers denken dat het de ziekte helpt voorkomen. Dientengevolge kunnen lagere niveaus van serumuraat leiden tot een hogere prevalentie van Parkinson. Tot nu toe hebben studies deze associatie echter niet kunnen bevestigen.
Jicht is een inflammatoire artritisziekte die wordt veroorzaakt door verhoogde oxidatieve stress en chronische ontstekingen, factoren die mogelijk het risico op de ziekte van Parkinson kunnen verhogen. Oxidatieve stress is een gebrek aan evenwicht tussen de productie van vrije radicalen en het vermogen van cellen om ze te ontgiften. Deze vrije radicalen of reactieve zuurstofsoorten zijn schadelijk voor cellen en zijn geassocieerd met een aantal ziekten.
Bij een patiënt met jicht is het serumuraatgehalte echter verhoogd. “Een acute en chronische inflammatoire toestand van jicht kan mogelijk de anti-oxidante effecten van uraat tenietdoen”, schreven de onderzoekers. Of er wel degelijk een verband bestaat tussen uraat en het risico van Parkinson bij jichtpatiënten is nog steeds een controverse.
Nieuwe studie
In deze studie trachtten onderzoekers van de Universiteit van Alabama in Birmingham het bestaan van een mogelijke associatie tussen jicht en Parkinson te verduidelijken, rekening houdend met andere bekende risico’s voor de ziekte, zoals leeftijd, geslacht, hypertensie, hyperlipidemie (hoge niveaus van vet, ook lipiden genoemd, in het bloed), statinegebruik en demografische variabelen. [2]
Aan de hand van een aselecte steekproef van 5% van de gegevens van Medicare-claims, verzameld tussen 2006 tot 2012, werden in totaal 1,72 miljoen mensen geanalyseerd – 1,63 miljoen zonder jicht en 94,133 met jicht. Hun gemiddelde leeftijd was 75,3 jaar, 58% was vrouw, 36% was blank en ze hadden een gemiddelde Charlson-Romano co-morbiditeitsindex – die de 10-jaars mortaliteit voorspelt – van 1,6.
De analyse werd aangepast voor statinegebruik en cardiovasculaire ziektes, twee mogelijke verstorende variabelen bij het risico van Parkinson, evenals voor het gebruik van uraatverlagende therapie.
Een totaal van 22.636 mensen ontwikkelde de ziekte van Parkinson – 21.507 zonder jicht en 1.129 met jicht. Een oudere leeftijd, mannelijk geslacht, blank ras en hogere Charlson-Romano co-morbiditeitsindex score waren geassocieerd met een hoger risico op Parkinson.
Uit de analyse bleek dat jicht onafhankelijk gekoppeld was aan een 1,14 maal hoger risico op Parkinson. Het risico verschilde aanzienlijk per leeftijd, waarbij patiënten in de leeftijd tussen 65 en 75 het hoogste risico hadden (1,27 keer hoger) en patiënten ouder dan 85 met een kleiner risico (0,97). Er was geen risico verbonden aan geslacht of etniciteit voor jichtpatiënten met Parkinson-incidenten.
“Jicht wordt geassocieerd met een bescheiden verhoging van het risico op Parkinson voor volwassenen van 65 jaar of ouder als een groep, onafhankelijk van andere factoren”, schreven de onderzoekers, en concludeerden dat de “mechanismen van dit verhoogde risico op Parkinson bij patiënten met jicht moeten nader worden onderzocht.”
Bronnen