Onderzoekers vinden manier om bloeddruk bij obese patiënten te verlagen
Gepubliceerd op 14 oktober 2019 - Laatst bijgewerkt op 03 mei 2023
Laatst bijgewerkt op 3 mei 2023
Wanneer het lichaamsgewicht toeneemt, zal ook de bloeddruk stijgen. In een onderzoek bij muizen hebben onderzoekers van Johns Hopkins precies onthuld welke moleculen waarschijnlijk verantwoordelijk zijn voor het verband tussen obesitas en bloeddruk.
Het blokkeren van een van deze moleculen – een signaalkanaal dat zich in een klein orgaan aan de zijkant van je nek bevindt – verlaagt effectief de bloeddruk bij zwaarlijvige muizen, meldden de onderzoekers onlangs in het tijdschrift Circulation Research.
Rol van leptine bij obesitas
Het nieuwe werk draait om leptine, een molecule die de eetlust en het metabolisme regelt in reactie op voedsel. Zwaarlijvige mensen worden vaak resistent tegen leptine, dus stijgende niveaus van het molecuul na een maaltijd stimuleren het metabolisme niet langer of veroorzaken een gevoel van volheid. Als reactie op deze weerstand blijven de leptineniveaus stijgen met obesitas.
Van leptine is ook aangetoond dat het de bloeddruk verhoogt en, verrassend genoeg, verandert obesitas die link niet – zelfs als mensen resistent zijn tegen de effecten van leptine op het metabolisme en de eetlust, stijgt hun bloeddruk als reactie op het molecuul. Tot nu toe wisten onderzoekers niet zeker waarom.
Eerdere studies hadden aangetoond dat er hoge niveaus van leptinereceptoren in de halsslagaderlichamen te vinden waren – kleine clusters van cellen langs de halsslagaders aan weerszijden van de keel die reageren op veranderende niveaus van zuurstof en kooldioxide in het bloed. De onderzoekers vroegen zich af of dit de plek is waar leptine de bloeddruk beïnvloedt, volledig los van de effecten op de eetlust en het metabolisme in de hersenen.
Bloeddruk wordt gemeten in millimeter kwik (mm Hg) en heeft twee aflezingen – systolisch en diastolisch. Volgens de American Heart Association verdubbelt het risico om te overlijden aan een hartaanval of beroerte bij elke 20 mm Hg systolische of 10 mm Hg diastolische toename bij oudere volwassenen.
In het nieuwe artikel werd bevestigd dat het geven van hoge doses leptine aan magere muizen leidde tot een stijging van de bloeddruk met 10,5 tot 12,2 mm Hg, zonder dat dit effect had op de hartslag of voedselinname. Daarna herhaalden ze het experiment bij muizen zonder werkende carotislichamen. Deze keer veranderde de bloeddruk van de dieren niet als reactie op leptine.
Vervolgens bestudeerde het team zwaarlijvige muizen die geen leptinereceptoren hadden – ondanks hun gewicht hadden ze een normale bloeddruk. Maar toen de onderzoekers de genen voor leptinereceptoren rechtstreeks in de carotislichamen van deze muizen injecteerden, stegen de bloeddrukmetingen van de dieren met 9,4 tot 12,5 mm Hg. En dit is een volledig nieuw mechanisme van hypertensie bij obesitas.
Nadat was vastgesteld dat het carotislichaam vereist is voor leptine om hypertensie te veroorzaken, wilden de onderzoekers weten welke andere signaalmoleculen in het carotislichaam erbij betrokken kunnen zijn. Door eerder verzamelde gegevens te doorzoeken over welke moleculen zich in het halsslagader bevinden, hebben ze het calciumkanaal van de transient receptor potential (TRPM7) aangescherpt.
Het team behandelde muizen met het multiple sclerosegeneesmiddel FTY720 (fingolimod), dat kanalen blokkeert die typisch betrokken zijn bij het immuunsysteem, waaronder TRPM7 (het medicijnmechanisme om multiple sclerose te behandelen is te wijten aan het blokkeren van een receptor genaamd S1PR1). In deze huidige studie heeft het medicijn effectief voorkomen dat extra doses leptine de bloeddruk bij magere muizen verhogen, zowel bij systemische toediening als bij toediening als een actuele gel op de huid direct boven de carotislichamen.
“We werken nu samen met biochemici om een langwerkend medicijn te ontwikkelen dat specifiek op TRPM7 in de halsslagader werkt”, zegt Polotsky, de hoofdonderzoeker. Meer onderzoek is nodig om te bepalen of een dergelijk medicijn hypertensie bij zwaarlijvige mensen effectief kan behandelen.[1]
Hoe leptineniveaus beheren?
Op een medicijn die onze leptineniveaus verhoogt, is het nog even wachten. Toch zijn er natuurlijke manieren waarop je dit gemakkelijk kunt doen.
Hoewel veel supplementen worden aangeduid als “leptinepillen”, bevatten de meeste een mix van verschillende voedingsstoffen die op de markt worden gebracht om ontstekingen te verminderen en daarom de gevoeligheid voor leptine te verhogen.
Sommige bevatten ingrediënten zoals alfa-liponzuur en visolie, terwijl andere groene thee-extract, oplosbare vezels of geconjugeerd linolzuur (CLA) bevatten.
Sommige onderzoeken hebben gekeken naar Afrikaanse mango of Irvingia gabonensis en het voorgestelde positieve effect op de gevoeligheid van leptine en gewichtsverlies. Het is aangetoond dat het de leptineniveaus verlaagt, wat gunstig kan zijn voor het verbeteren van de gevoeligheid. Bovendien hebben sommige onderzoeken vastgesteld dat Afrikaanse mango een bescheiden vermindering van gewicht en tailleomtrek veroorzaakte.
Andere opties om je leptinegevoeligheid te verhogen:
- Eet zo weinig mogelijk gluten: gluten kunnen door de darmwand lekken en de darmpermeabiliteit verhogen. Verhoogde darmpermeabiliteit veroorzaakt een ontsteking in de hypothalamus, waardoor de gevoeligheid van leptine wordt verminderd. Onder gluten verstaan we onder meer tarwe, rogge en gerst.
- Stop met suiker: een manier waarop onderzoekers leptineresistentie bij dieren induceren, is door ze een hoog suikergehalte te geven. Het verwijderen van de suiker uit de voeding van proefdieren keert de leptineresistentie om. Verminder je suikerconsumptie door toegevoegde zoetstoffen te schrappen en slechts matige hoeveelheden hele vruchten te eten. Dit zal je gevoeligheid voor leptine verhogen.
- Maak gebruik van prebiotica en probiotica: weten hoe je de gevoeligheid van leptine kunt verhogen door de darmgezondheid te verbeteren en gezonde darmbacteriën te bevorderen, is de sleutel tot het omkeren van de leptineresistentie. Prebiotica zijn vezels die worden gefermenteerd door gezonde darmbacteriën die de gezondheid van de darmwand verbeteren, ontstekingen verminderen en de gevoeligheid van leptine verhogen. Probiotica zijn ook belangrijk en er is aangetoond dat het obesitas helpt behandelen en voorkomen, mogelijk door de gevoeligheid van leptine te verhogen.
- Verhoog je consumptie van ontstekingsremmende polyfenolen: fytonutriënten in de voeding zijn belangrijke gezondheidsbevorderende stoffen in plantaardig voedsel. Het is al ruime tijd bekend is dat diëten met veel fruit, groenten en ander fytonutriëntenrijk plantaardig voedsel (zoals thee en bepaalde kruiden) gekoppeld zijn aan verminderde obesitas. Onder hen vallen bepaalde fytonutriënten uit een grote groep genaamd polyfenolen vooral op als belangrijk voor gewichtsregulatie door hun vermogen om ontstekingen te verminderen en de gevoeligheid van leptine te verhogen. Denk hierbij aan curcumine, resveratrol en groene thee.
- Beweeg voldoende: lichamelijke activiteit heeft ontstekingsremmende effecten rechtstreeks in de hypothalamus en herstelt de gevoeligheid van leptine. Beweging is daarom een integraal onderdeel van de behandeling van leptineresistentie.[2]
Bronnen
↑1 | 26 september 2019, Johns Hopkins researchers identify new way to lower blood pressure in obese patients |
---|---|
↑2 | 8 april 2019, How to Increase Leptin Sensitivity: 5 Strategies for Easier Fat Loss |