De wonderen van vitamine C

Laatst bijgewerkt op 16 maart 2020

Cardiovasculaire aandoeningen

Oxidatieve schade speelt een centrale rol in de ontwikkeling van hartziektes en hartaanvallen omdat geoxideerde LDL wordt opgeslagen en zorgt voor ontsteken de reacties in de wanden van de bloedvezels.

Deze oxidatie kan leiden tot een verstoring van de endotheliale functie, de manier om de capaciteit op te meten van het bloed om de bloedstroom te regelen, net zoals de bloeddruk. Op die manier kunnen belangrijke vitale weefsels potentieel verhinderd worden om hun essentiële bloedtoevoer te krijgen, zoals bijvoorbeeld de hardwerkende hartspier.

Verouderen en chronische ziektes zoals diabetes brengen nog meer oxidatie en een hoger verlies van de normale functie van de bloedvezels.

Epidemiologische studies tonen aan dat mensen met de hoogste bloedpeilen en een dagelijkse inname van vitamine C een tot 50% lager risico lopen op het ontwikkelen van een zware ziekte of het sterven aan een cardiovasculaire aandoening.

Mensen met het laagste bloedpeil aan vitamine C hebben 1T, vier keer groter risico op het krijgen van een hartaanval in vergelijking met zij die wordt hoogste niveau aan vitamine C beschikken.
Dat risico is nog groter bij mensen die bijkomende risicofactoren lopen zoals overgewicht of hypertensie. Het risico om een hoge bloeddruk te hebben is overigens 22% lager de mensen met de hoogste inname van vitamine C, dit in vergelijking met personen die het laagste peil aan vitamine C hebben.

Een studie kwam tot de conclusie dat personen die meer dan 700 mg per dag van een supplement met vitamine C namen een tot 25% lagere kans zouden op het ontwikkelen van hartziektes in de kransslagaders, wat vaak de voorbode is van een hartaanval.

Studies van supplementen met vitamine C die direct in de aderen en de slagaderen werden ingebracht bij menselijke vrijwilligers en mensen met ziektes aan de aderen tonen een krachtig effect op de endotheliale functie, meteen de demonstratie van een snelle en belangrijke verbetering in de bloedstroom en de bloeddruk.

Andere studies in verband met het toedienen van een oraal supplement met vitamine C in een dosis van 1000 mg per dag kwamen met overtuigend bewijs op de proppen dat de oxidatieve schade van de LDL cholesterol bij diabetici verminderde.

Deze groep loopt een erg hoog risico op het krijgen van cardiovasculaire complicaties. Een studie van oudere volwassenen, die werd gepubliceerd eind 2012, heeft het over een substantiële en significante verbetering van de endotheliale functie de gevolgen van een orale dosis van vitamine C van 1000 mg, dit in combinatie met vitamine E en Alpha-lipoisch zuur, twee andere natuurlijke antioxidanten.

Omdat het moeilijk is om de hele dag door een optimaal peil aan vitamine C in het bloed te handhaven, kan het boosten van de absorptie van het lichaam van vitamine C en het verminderen van de degradatie, zoals kan gebeuren met de twee stoffen die we hierboven hebben beschreven, een erg groot therapeutisch potentieel hebben.

Kanker

Kanker is het resultaat van de mutatie van degenen die instaan voor lang geleden van de cellen. Een deel van deze DNA-schade aan de genen wordt veroorzaakt door excessieve oxidatie. Sommige studies suggereren dat een op de 12 kankers kan worden voorkomen door te voorzien in een hoger peil van inname van antioxidanten.

En er zijn inderdaad ook studies voorhanden die aantonen dat wie zich verzekerd van de hoogste algemene inname van antioxidante vitaminen meteen ook beschermd is tegen talrijke vormen van kanker.

Het beste bewijs dat het innemen van supplementen preventief kan werken tegen kankers vinden we bij kankers in het digestieve kanaal.

Vitamine C kan voorkomen dat de maag wordt gekoloniseerd door de H.pylori bacterie, een belangrijke oorzaak van kanker in de maag en in de kleine ingewanden. Dit gebeurt gedeeltelijk door het blokkeren van een bepaald enzyme dat ons organisme nodig heeft om de functies van de maagstreek te kunnen bewerkstelligen.

Studies van het toedienen van supplementen met vitamine C in combinatie met andere antioxidante vitaminen zijn een illustratie van de preventie van terugkerende intestinale poliepen (adenomas), de voorbode van ernstige colorectale kankers. Klik aardige bevindingen zijn intussen ook gepubliceerd wat betreft slokdarmkanker.

Er is intussen nieuw bewijs gevonden dat vitamine C beschermend effect kan hebben bij epidemiologische en labstudies naar borstkanker.

Een bepaalde studie toonde aan dat vrouwen die een supplement met vitamine C gedurende meer dan 10 jaar hadden ingenomen 42% minder kans liepen op het ontwikkelen van borstkanker. Een hogere inname van vitamine C zorgde voor een reductie van 65% van het risico van kanker in de baarmoeder.

Zelfs kanker in de pancreas, een van de dodelijkste aandoeningen die er bestaat, werd met 33% teruggedrongen bij personen die over een hoger peil aan vitamine C beschikten.

Ook hier blijkt de dosis en de bio beschikbaarheid van de vitamine van kritisch belang te zijn. Studies van vitamine C in een dosis van 500 mg per dag en minder hebben de neiging om niet echt een significant beschermend effect aan te tonen. Meer nog, een continue inname van het supplement is noodzakelijk.

In een belangrijke klinische studie verminderen supplementen met antioxidante vitaminen waaronder vitamine C het voorkomen van kanker en het sterven aan deze aandoeningen duidelijke wijze, maar dat effect verdween weer binnen de vijf jaar na het stoppen van het innemen van het supplement.

Hoge dosissen intraveneus toegediende vitamine C lijden duidelijk tot een vermindering van de markers van ontstekingen bij kankerpatiënten. We weten dat de beheersing van ontstekingen van enorm groot belang is om de reproductie van kankercellen en de groei van tumoren onder controle te houden.

Als we deze twee factoren weten te controleren, dan kan dit slechts door Mr. te halen uit onze orale dosis. Dit doel kan worden bereikt met strategieën zoals het combineren van vitamine C met piperine en dihydroquercetine.

Een belangrijke notitie: daar waar vitamine C intussen heeft bewezen om een belangrijke aanvulling te zijn bij conventionele kankerbehandeling, is de antioxidante kracht van deze vitamine zo sterk dat het potentieel kan in de weg staan van bepaalde types van chemotherapie en bestraling, twee vormen van therapie die gericht zijn op het produceren van vrije radicalen om de kwaadaardige cellen te doden.

Het is dan ook van groot belang dat patiënten die een gevoelige radiotherapie of chemotherapie ondergaan voor bepaald type van kanker steeds eerst duidelijk overleggen met hun behandelende oncoloog om te kijken wat het beste regime en de meest geschikte dosis van vitamine C is die ze kunnen innemen rekening houdend met hun individuele toestand.

Een Nobelprijswinnaar spreekt over vitamine C

Albert Szent-Gyorgyi won de Nobelprijs voor fysiologie of medicijnen in 1937 voor zijn ontdekking en karakterisering van vitamine C. Zelfs toen begreep deze wetenschapper al dat de vitamine een veel grotere rol speelde in de menselijke biologie dan tot dan toe was aangenomen.

In zijn speech ter gelegenheid van de uitreiking van de Nobelprijs zei hij hierover het volgende: “de medische wereld heeft tot nu toe altijd een verkeerde kijk gehad op vitamine C toch weten we dat een tekort aan deze vitale vitamine kan leiden tot scheurbuik, wat inhoudt dat als er geen scheurbuik was er ook een tekort aan deze vitamine was.

Niets kan helderder zijn dan dit. Enige probleem was dat scheurbuik niet het eerste symptoom van een tekort maar wel een volledige ineenstorting betekent zeg maar een premortaal syndroom en dat er een erg groot gat bestaat tussen scheurbuik en volledige gezondheid.”

Diabetes

De aandoeningen obesitas en diabetes van het type twee hebben zodanig veel gemeenschappelijk dat men in het Engels naar verwijst als een enkele entiteit, ‘diabesity’.

Oxidatieve stress is een van de centrale kenmerken van deze entiteit. Kenmerken hiervan zijn zowel een excessieve opslag van vet en een chronisch hoger peil van bloedsuiker in ons lichaam. Eens de beschadiging van de vezels veroorzaakt door glucose heeft plaatsgevonden, leidt dit tot op zijn beurt nog net meer oxidatieve stress.

Alles samen genomen staan deze factoren in voor de meeste van de complicaties van ‘diabesity’, waaronder een slecht functioneren van het cardiovasculair systeem, nierziekten’s en schade aan de zenuwen.

Er is steeds meer interesse in het gebruik van antioxidante vitaminen om de complicaties van deze aandoening te voorkomen. Studies met een hoge dosis intraveneus toegediende vitamine C tonen aan dat er een onmiddellijke, duidelijk waarneembare vermindering is van de stijfheid van de aderen en de centrale bloeddruk gedurende periodes van acuut verhoogde glucose bij menselijke vrijwilligers.

Dit is een verdere bevestiging van het idee dat een betrouwbare aflevering van de weefsels van vitamine C beschermende effecten heeft.

Bijkomend bewijs voor de weldadige effecten van vitamine C bij diabetes komt voort uit studies naar supplementen die een vermindering van de markers van oxidatieve stress bij obese volwassenen aantoont, dit vergezeld van een gunstige verhoging van adiponectine, een molecule die een beschermende functie heeft bij het signaleren van vetderivaten.

Een dosis van 1000 mg vitamine C per dag een combinatie met 800 mg vitamine E zorgde voor een moeilijke vermindering van de last na een maaltijd die zo vaak voorkomt bij mensen die lijden aan diabetes van het type twee. Dit is een indicatie dat ook bij dit fenomeen oxidatieve stress kan optreden.

Het ligt voor de hand dat de centrale bezorgdheid bij mensen die aan deze aandoening lijden ligt bij het onder controle krijgen van een bloedsuiker. Studies hebben uitgewezen dat vitamine C de insulinesensibiliteit verbetert, dit als een resultaat van zijn antioxidante effecten.

De combinatie van vitamine C met vitamine E zorgt voor een verdere verbetering en een verhoogd gebruik van glucose zonder oxiderende bijproducten te creëren. Een ander weldoend effect van de combinatie van deze vitaminen is een vermindering van een reeks van aanhechtende moleculen die kunnen leiden tot het blokkeren van aders.

Ondersteuning van het immuunsysteem van het lichaam

Vitamine C is het onderwerp geweest van een eindeloze controverse wat betreft zijn capaciteit om een gewone verkoudheid te voorkomen.

Er is intussen sterk wetenschappelijk bewijs op de proppen gekomen die de observatie ondersteunt dat dosissen van rond 1000 mg vitamine C per dag, en dit regelmatig ingenomen, de duur van een verkoudheid gevoelig kunnen verminderen.

Maar de weldadige effecten van de geregelde inname van vitamine C kan heel wat verder dan de gewone dagelijkse verkoudheid.

De cellen van het immuunsysteem van zowat elke soort zijn in staat om vitamine C uit het bloed te concentreren, zolang als vitamine C beschikbaar is. Cellen in het immuunsysteem van ons lichaam gaan de strijd aan met infecties gedeeltelijk door de binnendringende organismen die barsten van oxidatieve activiteit te vernietigen.

Bij deze strijd komen bepaalde weefsels van het lichaam in gevaar. Een supplement met biobeschikbaar vitamine C beschermt de normale gastweefsels, wat toelaat om de infecteren organismes te vernietigen zonder dat er bijkomende schade optreedt.

Deze functies die een boost zijn voor het immuunsysteem hebben een helder effect op nog een andere belangrijke gezondheidszorg, namelijk een maaginfectie met de H.pylori bacterie, een belangrijke oorzaak van gastritis en maagkanker.

Studies tonen aan dat het opvolgen van het uitroeien van de schadelijke organismes door antibiotica met een dagelijks vitamine C supplement van 500 tot zelfs 1000 mg per dag de ernst van imitatie aan de maag en eventuele ontstekingen sterk kan verminderen, en dat het ook kan bijdragen om de progressie naar maagkanker te voorkomen.

Longziektes

De longweefsels krijgen op natuurlijke wijze de volle laag van de constante oxidante aanslagen op ons lichaam. De oxidante schade kan leiden tot ontstekingen en omgekeerd in de longen, productieve reflex met de naam bronchospasme kan je bij optreden. Dit kunnen we ervaren als astma of zogenaamde COPD (chronic obstructive pulmonary disease).

Uit studies blijkt dat vitamine-C-peil bij mensen die lijden aan astma lager is, dit ten gevolge van de excessieve degradatie van deze vitamine wanneer ze de strijd aangaat met oxidante schade.

Een hoge inname van vitamine C wordt in verband gebracht met een verbeterde longfunctie en een vertraging van de aftakeling dat kan leiden tot hierboven aangehaalde aandoeningen.

Patiënten die lijden aan astma die geneesmiddelen krijgen toegediend die kunnen leiden tot bronchospasmen reageren minder slecht als ze voordien werden behandeld met antioxidante vitamine C en vitamine E.1 supplement met vitamine C van 1500 mg per dag is volgens een studie ook in staat om de ernst van astma-aanvallen de gevolgen van beweging bij patiënten met bekende astma af te zwakken.

Osteoporose

Onze beenderen vereisen een sterke matrix van collageen proteïnen om in staat te zijn om hun structurele integriteit en een goede mineralisatie te ontwikkelen en te behouden. Vitamine C is van essentieel belang bij de productie van collageen, en epidemiologische studies leggen de link tussen een slechte inname van vitamine C en de afbraak van beenderen.

Dierlijke studies tonen aan dat supplementen met vitamine C de afbraak van het gebeente na de menopauze kan voorkomen door het stimuleren van het aanmaken van nieuwe beenderen.

Studies uitgevoerd op mensen suggereren dat vitamine C kan helpen om de resorptie van ons gebeente te verminderen, de belangrijkste oorzaak van osteoporose.

Bij oudere mannen en vrouwen na de menopauze is de inname van een hogere hoeveelheid vitamine C in verband gebracht met een lager verlies van gebeente op langere termijn. Dit leidt direct tot een vermindering van het risico op heup- en andere ruggengraatgebonden breuken bij mensen met de hoogste vitamine C inname.

Supplementen met 1000 mg vitamine C per dag, zo wordt intussen door meerdere studies overtuigend aangetoond, zal helpen bij het voorkomen van oxidant geïndiceerd minder verlies bij oudere mensen.

Samenvatting

Vitamine C krijgt steeds meer aandacht omwille van zijn potentieel om de impact van chronische, aan de leeftijd gerelateerde aandoeningen te reduceren. Toch hebben de bescheiden dosissen die we terugvinden in conventionele formules van multivitaminen geen duidelijk beschermend effect aangetoond.

Het vitamine-C-peil in het bloed wordt van nabij gecontroleerd, en dit maakt het moeilijk om optimale niveaus te bereiken, zelfs wanneer je erg grote orale dosissen in de vorm van een supplement zou innemen. Deze strikte controle wordt gereguleerd door drie basismechanismen: de controle van de absorptie, de controle van de uitscheiding, en de controle van de afbraak van vitamine C in de weefsels.

Het verbeteren van sommige of al deze mechanismen kan ons toelaten om het bloedpeil van vitamine C hoger op te krikken dan voordien met de klassieke methoden mogelijk was.

De voedingsstoffen piperine en dihydroquercetine, die elk volgens een andere mechanismen werken, bieden ons een prachtige opportuniteit: de eerste stof door het optimaliseren van de opname van vitamine C en de tweede door het verlengen van zijn activiteit.

Een verbeterde biobeschikbaarheid is wenselijk, in het licht van de intussen talrijke weldadige eigenschappen die we van vitamine C al kennen. Studies hebben uitgewezen dat het juiste gebruik van supplementen met vitamine C het risico op cardiovasculaire aandoeningen verminderd, dat het de kans op kanker verlaagd, dat het van belang kan zijn bij onder controle houden en bestrijden van ‘diabesity’, dat het de functie van ons afweersysteem een boost geeft, dat het onze longfuncties weet te verbeteren, en dat het zelfs beenderverlies bij mensen die lijden aan osteoporose kan helpen voorkomen.

Deeltje de bijkomende weldadige effecten in die zelfs door een kleine verhoging in het profiel van de inname van deze krachtige vitamine al tot stand kan brengen.