Wat is vermoeidheid?
Vermoeidheid is een symptoom van een onderliggende en zeker niet te negeren ziekte en dit wordt beschreven in vele opzichten van zich zwak te voelen tot het voortdurend moe zijn of gebrek aan energie hebben.
Er kunnen andere verwante symptomen optreden, afhankelijk van de onderliggende oorzaak:
- Personen met hart- en vaatziekten, longziekten, of bloedarmoede kunnen klagen over kortademigheid die geassocieerd wordt met of gemakkelijk te relateren valt met vermoeidheid bij een minimale activiteit.
- Mensen met diabetes kunnen klagen over polyurie (overmatig plassen), polydypsie (overmatige dorst hebben), of een verandering van het zicht.
- Degenen die lijden aan hypothyreoïdie kunnen ook symptomen vertonen van het gevoel een koude, droge huid en bros haar te hebben.
Het is belangrijk dat de zorgverlener klacht van vermoeidheid in de context van het gehele patiënt moet overwegen om te proberen tot een nauwkeurige diagnose en de oorzaken van deze klachten te kunnen komen.
Hoe wordt de oorzaak van vermoeidheid gediagnosticeerd ?
De sleutel tot het vinden van de oorzaak van vermoeidheid bij een patiënt is de zorg die de zorgverlener neemt bij het samenstellen van een medische geschiedenis van de zieke.
Het is belangrijk om de juiste vragen te stellen, niet alleen over het verlies van energie, maar ook over andere mogelijke problemen die de patiënt kan hebben ervaren, zoals kortademigheid, slaappatronen, haaruitval , de kleur van de ontlasting , of een van de talloze vragen die kunnen informatie verschaffen over wat het orgaansysteem allemaal kan beïnvloeden.
Meestal wordt een geschiedenis door de zorgverlener tot stand gebracht door vragen te stellen over de kwaliteit en de kwantiteit van de opduikende vermoeidheid.
Voorbeelden van enkele van de vragen die de zorgverlener kunnen vragen zijn:
- Heeft de patiënt zich goed gevoeld in de ochtend bij het wakker worden?
- Is de vermoeidheid nog aanwezig en in welke mate tijdens de voortgang door de dag?
- Heeft de persoon een onverwacht dutje gedaan of heeft hij grote hoeveelheden van stimulerende middelen zoals cafeïne nodig om de dagelijkse activiteiten te kunnen voltooien?
- Is de vermoeidheid geleidelijk of abrupt op gekomen?
- Is het een dagelijkse gebeurtenis of eerder een intermitterende / periodieke?
- Wat maakt het beter en wat maakt het nog erger?
- Hoe is het leven van de patiënt veranderd als gevolg van de vermoeidheid?
- Is de vermoeidheid meer aanwezig op het mentale dan op het fysieke vlak?
Andere geassocieerde symptomen van vermoeidheid zijn onder meer:
- Gewichtsverlies
- Pijn op de borst en kortademigheid
- Braken en diarree
- Koorts en koude rillingen
- Spierzwakte of pijn
- Angst en depressie
Het is ook geschikt voor de zorgverlener om te vragen naar de sociale situatie van de patiënt en ook vragen te stellen over hun psychische gemoedstoestand. Alcohol- en drugsmisbruik screening vragen moeten als routine worden verwacht.
Omdat vermoeidheid kan gepaard gaan met een hoeveelheid van dergelijke niet-specifieke symptomen, kan elk antwoord de zorgverlener rechtstreeks er toe bewegen naar een andere mogelijke oorzaak te gaan zoeken.
Een volledig lichamelijk onderzoek is belangrijk om te kunnen kijken naar de onderliggende tekenen van ziekte. Bij het algemene uiterlijk van de patiënt is het belangrijk op zoek te gaan naar de hygiëne, de vitale functies en het bewijs van angst of opwinding.
Onderzoek en evaluatie van de verschillende systemen van het lichaam (hart, longen, buik, zenuwstelsel, enz.) en het combineren van eventuele afwijkende bevindingen met de aanwijzingen in de anamnese kunnen helpen om de juiste diagnose te stellen.
Bijzondere aandacht kan worden uitgetrokken om te gaan palperen (voelen) op zoek naar een abnormale schildklier, gezwollen lymfeklieren , te luisteren naar abnormale harttonen inclusief ‘mompelen’ en om te controleren of er wel normale spiertonus en reflexen zijn.
Afhankelijk van de bevindingen in de anamnese en het lichamelijk onderzoek, kan een bloedonderzoek – en eventueel ook een andere ‘imaging’ studie – worden besteld.
Eerste screening bloedonderzoeken kunnen zijn:
- CBC ( compleet bloedbeeld dat een rode bloedcel, witte bloedcellen en het aantal bloedplaatjes omvat)
- elektrolyten (natrium kalium, chloride, kooldioxide en soms calcium en magnesium)
- glucose (bloedsuiker)
- BUN / creatinine (dit om de nierfunctie te meten)
- TSH of schildklier stimulerend hormoon
- Monospot
- ferritine
- testen naar tekortkomingen van vitamine B12, D, foliumzuur en ijzer
- CPK (verhoogd bij ziekten die spier ontstekingen veroorzaken)
- ESR of erytrocyten naar de bezinkingssnelheid (niet-specifieke bloed marker voor ontstekingen in het lichaam).
CPK en ESR screening tests worden zelden in eerste instantie gedaan.
De beslissing om over te gaan tot röntgenstralen, CT-scans, vinden elektrocardiogram (ECG, EKG) en andere beeldvormende of testen zal afhangen van de omstandigheden van de individuele patiënt en wat zorgverlener denkt dat de onderliggende oorzaak van de vermoeidheid zijn.
