Wat je moet weten om slokdarmkanker te voorkomen en te bestrijden
Gepubliceerd op 08 december 2014 - Laatst bijgewerkt op 14 juli 2022
Laatst bijgewerkt op 14 juli 2022
De frequentie van voorkomen van GERD (gastro oesophageal reflux disease), waarmede aandoening van reflux in de slokdarm wordt bedoeld, of brandend maagzuur, stijgt duidelijk en snel.
Reflux is pijnlijk en op zich al een erg lastige kwestie, maar het is ook een belangrijke oorzaak van slokdarmkanker.
Negatieve effecten van medicatie
Traditionele behandeling met geneesmiddelen die worden gebruikt om de graad van zuur in de maag te verminderen, hebben een aantal nadelige neveneffecten en ze zijn niet in staat om het zuur dat in de slokdarm geduwd wordt af te remmen.
Wanneer alginaten die een zogenaamd “vlot” vormen, in verbinding komen met gastrische zuren, zullen deze stoffen die uit natuurlijke algen gevormd zijn een lichte maar sterke barrière vormen. Dit zogenaamde vlot drijft op de top van de maaginhoud en voorkomt dat het zuur kan terugdringen in de slokdarm.
Toevoeging van een bijkomende gel zorgt ervoor dat het zuurtepeil verlaagd wordt in de maag en dat er ook een verminderd risico op ontstekingen kan optreden.
De eenvoudige combinatie van vlot vormende alginaten, carbonaten en de gel zorgt voor een afdoende afweer tegen de reflux van zuren, en biedt op die manier ook een betere bescherming tegen het risico op slokdarm kanker ten gevolge van reflux.
Blokkeer de reflux van zuren om problemen in de slokdarm te voorkomen
In aanvulling om te komen tot de bescherming van de slokdarm tegen alle fysieke effecten van zuur en de reflux van voedsel, is het belangrijk om ook de maag zelf te beschermen tegen overdadige zuurtevorming en tegen ontstekingen die kunnen leiden tot maagzweren en potentieel ook het risico op kanker kunnen doen verhogen.
Ellagisch zuur is een polyfenol dat wordt teruggevonden in verschillende typen van planten, zoals bessen en granaatappels. Het is een van de krachtige antioxidanten met bijkomende en complexe eigenschappen die het ideaal maken in de strijd voor de bescherming van de maag en de gezondheid van de slokdarm.
Net zoals antacida geneesmiddelen, vertraagt ellagisch zuur de afscheiding van hydrochloor zuur in de maag door tussenbeide te komen bij de moleculaire pomp die de hydrogene atomen in de maag duwt.
Ondanks de naam is dit zuur een vrij mild, organische zuur dat weinig gemeenschappelijk heeft met de krachtige gastrische hydrochlore zuren. Het beschermt op directe wijze het slijm in de maag tegen schade die kan leiden tot maagzweren.
Dit zuur helpt bij de bescherming van de maag en het bevorderen van de genezing van maagzweren door de duidelijke impact op de cytokines die bij een ontsteking vrijkomen. Een bepaalde studie heeft duidelijk aangetoond dat ellagisch zuur de biochemische parameters in de maag die tot ontsteking kunnen leiden wist af te blokken en dat een genezend effect optrad.
Er werd eveneens vastgesteld dat de weldadige effecten van dit zuur op de maag afhankelijk zijn van de bron van de ontsteking.
- Wanneer het gaat om maagzweren als gevolg van alcohol, zal het beschermend effect komen van een toename van de endogene nitrische zuurstof, wat optreedt als een belangrijke agent tegen ontstekingen.
- Wanneer het gaat om maagzweren die veroorzaakt worden door het gebruik van een geneesmiddel tegen artrose met de naam indomethacine, dan zal het ellagisch zuur het peil van de ontstekingsstof leukotriene B4 weten terug te dringen.
- En bij maagzweren geproduceerd worden door het zuur dat we terugvinden in producten zoals azijn, zal het helende effect komen door het verminderen van de ontstekings-citokines TNF-alfa en hiermee gerelateerde bestanddelen.
Het is zo dat bij de preventie van maagzweren ellagisch zuur werkt zowel door het verminderen van de bedreigende factoren als door het versterken van de natuurlijke defensieve factoren van het lichaam.
Studies uitgevoerd op dieren tonen aan dat ellagisch zuur de standaard maagzweren index met 39% vermindert en dat het ook zorgt voor het genezen van maagzweren door middel van belangrijke groeifactoren.
In aanvulling hiermee wordt ook vastgesteld dat ellagisch zuur in staat is om de H. Pylori bacterie terug te dringen. Deze bacterie is een van de belangrijke oorzaken van gastritis, een belangrijke oorzaak voor gastrische maagzweren, en deze worden vaak geassocieerd met zowel kankers in de slokdarm als in de maag.
Er is een studie die zelfs aantoont dat ellagisch zuur het aantal op chemische wijze veroorzaakte slokdarmtumoren bij dieren in een studie met 21 tot zowat 55% wist te verminderen.
Het is voorlopig nog even afwachten op verder bewijs dat het ellagisch zuur zelf in staat is om kanker te kunnen voorkomen. Maar intussen is er wel sterk bewijs voorhanden dat aantoont dat aardbeien, die rijk zijn aan ellagisch zuur, een krachtig wapen zijn in de strijd tegen kanker en dan nog wel een natuurlijk en bovendien lekker middel…
Antacida die gewoon over de toonbank kunnen gekocht worden hebben doorgaans een sterk effect op het bestrijden van de schade van zuur, maar ze hebben helaas ook heel wat potentiële en ernstige negatieve neveneffecten, zeker wanneer je ze over een langere periode gebruikt.
De hierboven aangehaalde bereidingen met alginaten die een “vlot“ vormen op de maag daarentegen, zorgen voor geen enkele van deze risico’s.
Aardbeien verlagen het risico op slokdarmkanker
Aardbeien zitten werkelijk propvol met krachtige antioxidanten, dit voornamelijk in de vorm van polyfenolen, die de snelle vorming van vrije radicalen kunnen beletten. Het is bovendien zo dat extracten gemaakt van aardbeien zorgen voor een verhoging van het peil van de natuurlijke antioxidanten die in de cellen aanwezig zijn.
Op die manier prikkelen deze stoffen de krachtige zelfbeschermende werking in de zo kwetsbare systemen van de maag.
Het toedienen van extracten met aardbeien bij ratten die een maagzweer hadden ten gevolge van alcohol verminderde duidelijk de index van de maagzweer bij deze dieren, in grote mate door het verhinderen van de peroxidatie van de celmembraanlipiden.
Dieren die supplementen met aardbeien kregen toegediend toonden tot 56% minder kankers na het blootstellen aan bekende carcinogenen in de slokdarm. Bij die dieren die toch wel nog kankers ontwikkelden, waren de tumoren minder frequent en kleine dan bij de gecontroleerde dieren.
Een studie die in 2012 werd uitgevoerd op mensen toonde een merkwaardige bescherming tegen slokdarmkanker bij een bevolkingsgroep die een hoog risico liep, dit door de consumptie van een poeder met een hoge dosis van diepgevroren aardbeien.
Deze patiënten hadden een bekend slokdarmprobleem in een nog prekanker fase.
Nadat het middel zes maanden werd toegediend, was er een duidelijke vermindering van de ernst van de aandoening en dit zonder neveneffecten. Dit duidelijk waarneembare weldoend effect werd gepaard met duidelijke vermindering van de tekenen van ontstekingen.
De polyfenolen in aardbeien beschermen tegen schade in de maag die veroorzaakt wordt door alcohol en door andere beschadigende agenten. Ook hier wordt het effect algemeen toegeschreven aan de hoeveelheid van antioxidanten als opruimers van vrije radicalen.
De inname van aardbeien door deze menselijke en dierlijke studieobjecten was beduidend hoger dan ooit: totstandgekomen door de combinatie met alginaten in pilvorm, met toevoegen van aardbeien in één formule zorgt ervoor dat de beschermende activiteiten van alginaten vermeerderd worden.
De feiten over slokdarmkanker
Het Nationaal kanker instituut van Amerika schat dat ongeveer 17.990 nieuwe gevallen van slokdarmkanker in 2013 zullen vastgesteld worden, en in deze zelfde periode wordt een aantal van 15.210 doden vooropgesteld.
Het voorkomen van slokdarmkanker stijgt alarmerend snel, en de reflux in de slokdarm is hierbij een van de belangrijkste factoren.
Slokdarmkankers komen het meest voor bij blanke mannen van meer dan 50 jaar, bij rokers, de mensen die zwaarlijvig zijn, en zeker bij zij die frequent last hebben van de symptomen van reflux in de slokdarm.
Studies tonen aan dat mensen met terugkerende symptomen van reflux een risico van 7.7 lopen op kanker van de slokdarm.
Samenvatting
Gastro-intestinale reflux is steeds meer een belangrijke bron van pijn, van onnodig lijden, en van een verminderde kwaliteit van leven, maar het is ook een belangrijke oorzaak van kanker in de slokdarm.
Jarenlang ging de traditionele medische wetenschap uit van de veronderstelling dat de medicijnen onder vorm van antacida die enkel gericht waren op vermindering van het zuurtepeil, in staat zijn om de symptomen en de potentieel fatale consequenties van de reflux van zuur onder controle te houden. Toch waren de resultaten niet echt bemoedigend te noemen.
De formules met alginaten die een zogenaamd vlot vormen op de inhoud van de maag, creëren een fysieke barrière om zo de reflux te voorkomen in de slokdarm en zo beschermen ze de gevoelige weefsels van de slokdarm tegen de erg beschadigende inhoud van de maag.
Er is intussen in klinische omstandigheden bewezen dat alginaten de frequentie en de intensiteit van aanvallen van reflux verminderen. Deze effecten zijn gelijkaardig aan de medicatie met antacida maar deze medicijnen hebben dan wel een reeks van negatieve neveneffecten.
Het toedienen van ellagisch zuur aan een formule met alginaten kan het zuur van de maag en het risico op ontstekingen gevoelig doen verminderen. Dit zorgt op zijn beurt voor een verdere bescherming van de slokdarm tegen chronische ontstekingen die op een dag kunnen leiden tot de vorming van kankercellen.
Een extract op basis van aardbeien zorgt voor nog verdere bescherming in maag en slokdarm door de natuurlijke krachtige oxidante enzymen die al in het lichaam aanwezig zijn te stimuleren, en hieruit vloeien intussen door menig studie bewezen effecten voort wat betreft terug dringen van maagkanker die met maagzweren gerelateerd wordt.
De eenvoudige combinatie van de zogenaamde vlot vormende alginaten, carbonaten, ellagisch zuur dat voorkomt in granaatappelen en extracten van aardbeien houdt een enorm potentieel in om op een veilige en natuurlijke wijze pijnlijke reflux van zuur in de slokdarm tegen te houden en zo te zorgen voor een potentiële protectie tegen kanker.