Lagere dan normale zinkgehaltes kunnen bijdragen aan hoge bloeddruk (hypertensie) door de omgang van de nieren met natrium te veranderen.
Een zinktekort komt veel voor bij mensen met chronische ziekten zoals diabetes type-2 en chronische nieraandoeningen. Mensen met een laag zinkgehalte lopen ook een hoger risico op hypertensie.
De manier waarop de nieren natrium in de urine uitscheiden of opnieuw in het lichaam absorberen – namelijk via een pad genaamd de natriumchloride cotransporter (NCC) – speelt ook een rol bij de bloeddrukcontrole. Minder natrium in de urine komt meestal overeen met een hogere bloeddruk.
Recent onderzoek heeft gesuggereerd dat zink kan helpen bij het reguleren van eiwitten die op hun beurt de NCC reguleren, maar een direct verband tussen hoge bloeddruk door zinktekort is niet onderzocht.
De onderzoekers vergeleken mannelijke muizen met zinkdeficiëntie met gezonde controlemuizen. De zink-deficiënte muizen ontwikkelden een hoge bloeddruk en een overeenkomstige afname van natriumuitscheiding in de urine. De controlegroep ervoer niet dezelfde veranderingen.
Een kleine groep van de zink-deficiënte muizen kreeg halverwege de studie een zinkrijk dieet. Zodra het zink van de dieren normale niveaus bereikte, begon de bloeddruk te dalen en namen de natriumspiegels in urine toe. “Deze belangrijke bevindingen tonen aan dat verhoogde een natriumreabsorptie een cruciale rol speelt bij hoge bloeddruk door zinktekort”, schreef het onderzoeksteam.
“Inzicht in de specifieke mechanismen waardoor zinktekort bijdraagt aan de bloeddruk kan een belangrijk effect hebben op de behandeling van hypertensie bij chronische aandoeningen,” voegden de onderzoekers hieraan toe.[1]
Bronnen
| 1. | ↑ | 24 januari 2019, Zinc deficiency may play critical role in hypertension |