Onderzoekers hebben aangetoond dat het vetzuur dihomogamma-linoleenzuur (DGLA) menselijke kankercellen kan doden.[1]
DGLA is een meervoudig onverzadigd omega-6 vetzuur dat in kleine hoeveelheden in het menselijk lichaam voorkomt, maar zelden in de menselijke voeding. In vergelijking met andere vetzuren, zoals die in visolie, wordt DGLA relatief weinig bestudeerd.
De studie, die op 10 juli in Developmental Cell werd gepubliceerd, stelde vast dat DGLA ferroptosis kan induceren in een diermodel en in daadwerkelijke menselijke kankercellen.
Ferroptosis is een ijzer-afhankelijke vorm van celdood die in de afgelopen jaren is ontdekt en is uitgegroeid tot een centraal punt voor ziekte-onderzoek, omdat het nauw samenhangt met vele ziekteprocessen.
Jennifer Watts van de Universiteit van Washington[2] zegt dat deze ontdekking vele implicaties heeft, met inbegrip van een stap in de richting van een potentiële behandeling voor kanker.
DGLA in precieze vorm aan een kankercel kunnen leveren, zou ferroptosis kunnen bevorderen en zo tot tumorceldood leiden. Deze ontdekking zou tevens kunnen helpen bij de behandeling van aandoeningen zoals nierziekte en neurodegeneratie.
Watts doet al bijna twintig jaar onderzoek naar voedingsvetten, waaronder DGLA, waarbij de nematode (een microscopische worm), wordt gebruikt. De nematode wordt vaak gebruikt in moleculair onderzoek omdat het transparant is en wetenschappers in staat stelt om gemakkelijk de activiteit op celniveau in een heel dier te bestuderen gedurende zijn relatief korte levensduur. De resultaten die in de worm worden gevonden zijn ook vaak overdraagbaar op menselijke cellen.
Het onderzoeksteam van Watts ontdekte dat het voeden van wormen met een dieet van DGLA-beladen bacteriën alle kiemcellen in de wormen doodde, evenals de stamcellen die de kiemcellen hadden aangemaakt. De manier waarop de cellen stierven droeg veel tekenen van ferroptosis met zich mee.
“Veel van de mechanismen die we zagen in de nematoden kwamen overeen met de kenmerken van ferroptosis in zoogdiersystemen, waaronder de aanwezigheid van redox-actief ijzer en het onvermogen om geoxideerde lipiden, die net als moleculaire beulen zijn, te repareren,” zei Marcos Perez, medewerker aan dit onderzoek.
Naast deze nieuwe kennis heeft de studie ook aangetoond dat de nematode een nuttig dierlijk onderzoeksmodel kan zijn in de studie van ferroptosis, een gebied dat vooral op celculturen heeft moeten vertrouwen.
Om verder te gaan met dit onderzoek heeft het team van Watts onlangs een subsidie van 1,4 miljoen dollar ontvangen van de National Institutes of Health om te onderzoeken wat de kiemcellen van de worm zo gevoelig maakt voor DGLA, en om de rol van mitochondriën – de celorganellen die betrokken zijn bij het verbranden van vet en het reguleren van het metabolisme – bij ferroptosis te onderzoeken.[3]
Ontvang elke dinsdag onze nieuwsbrief met 2 nieuwe artikels in je inbox 👇
Bronnen