Anti-inflammatoire effecten van astaxanthine bij type-2 diabetes
Gepubliceerd op 15 september 2021 - Laatst bijgewerkt op 12 augustus 2021
Type-2 diabetes wordt geassocieerd met chronische oxidatieve stress en ontstekingen. Het wordt ook in verband gebracht met veranderingen in het niveau van micro-RNA’s.
Micro-RNA’s zijn kleine ribonucleïnezuren die niet coderen voor eiwitten; in plaats daarvan reguleren zij de expressie van andere genen. Zo zijn de miRNA-146a hoger en de miRNA-126 lager bij patiënten met diabetes en hyperglykemie.
Opzet van de studie
Astaxanthine is een carotenoïde met krachtige antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen. Hoewel is aangetoond dat astaxanthine het lipidenprofiel en de cognitieve functie bij verschillende ziekten verbetert, zijn de effecten op miRNA-146a of miRNA-126 nog niet bestudeerd. Deze studie onderzocht de effecten van astaxanthine op ontstekingsmarkers, oxidatieve stress en niveaus van miR-146a en miR-126 in het bloed.
In een 8 weken durende studie, werden 44 patiënten met type-2 diabetes verdeeld in twee groepen. Ofwel kregen ze dagelijks 8 mg orale astaxanthine, ofwel kregen ze een placebo. De onderzoekers verzamelden bloedmonsters van de deelnemers in nuchtere toestand op de basislijn en na de 8 weken durende interventie. Op die manier konden ze de markers van oxidatieve stress, de markers van ontstekingen en de niveaus van de miRNAs te beoordelen.
Resultaten van de studie
Suppletie met astaxanthine verlaagde de plasmawaarden van MDA (oxidatieve stress), IL-6 (ontstekingen) en miRNA-146a aanzienlijk. Veranderingen in miRNA-126 waren niet statistisch significant. Dit zou dus betekenen dat astaxanthine kan helpen bij de behandeling van diabetes type-2.
Echter zijn meer studies met grotere steekproeven en van een langere duur nodig om deze resultaten te bevestigen en om te bepalen of astaxanthine wel degelijk therapeutische voordelen kan hebben bij diabetes.[1]