Een urineweg infectie komt vooral voor in het systeem dat de urine van de nieren naar de blaas brengt. Op elk niveau kunnen er ontstekingen optreden waar ze telkens een andere benaming krijgen.
Meestal gaat het om bacteriële infecties, maar ook andere micro organismen kunnen voor ontstekingen zorgen. Normaal worden bacteriën sneller uitgewaterd dan dat ze een ontsteking kunnen geven. Werkt de lichamelijke weerstand minder goed, dan kunnen de bacteriën overleven en ontstekingen geven.
Soorten urineweginfecties
Er bestaan verschillende soorten urineweginfecties. Afhankelijk van de manier waarop ze voorkomen evenals de locatie van de infectie, spreken we over een andere soort infectie.
De wijze van voorkomen
- Acute urineweginfecties: komen plots op en geven symptomen zoals pijn, koorts, geur en kleurveranderingen.
- Chronische urineweginfecties: deze blijven langer problemen geven met weefselveranderingen ter hoogte van het ontstoken gebied. Er kan bindweefsel gevormd worden dat het normale weefsel vervangt en ook de werking op die plaats vermindert of voorkomt.
De locatie van infectie
- Nephritis: dit is een ontsteking in de nier zelf en meer bepaald het buitenste gedeelte van de nier waar de eigenlijke filtering van het water gebeurt.
- Pyelonephritis: een ontsteking in het nierbekken, de plaats waar al de urine zich verzamelt alvorens via de urineleider naar de blaas te vloeien.
- Cystitis: een mooiere benaming voor een blaasontsteking.
- Urethritis: een ontsteking van de urineweg die de urine van de blaas naar buiten brengt.
Hoe urineweginfecties herkennen?
De aanwezigheid van bacteriën of andere micro-organismen in de urine. De urineweg is in normale omstandigheden een steriele omgeving en wanneer deze infecteert krijg je symptomen die afhankelijk zijn van de soort urineweginfectie.
Bij een blaasontsteking krijgt men een drang om frequenter en veel te gaan wateren. Anderzijds zijn er moeilijkheden bij het wateren en een branderig gevoel of pijn tijdens het wateren. De urine is troebel, slecht ruikend en er kan bloed in de urine worden waargenomen.
Pijn in de onderbuik, krampen en koorts kunnen optreden wanneer de ontsteking acuut opkomt.
Pyelonephritis geeft een ernstige en plotse pijn in de flank aan de kant van de ontstoken nier. Men heeft meestal een hoge koorts, koude rillingen, dysurie (moeilijkheden bij het wateren), bloed in de urine, last van misselijkheid en braken.
Bij mannen kan een bacteriële prostatitis voorkomen met pijn in de penis, scrotum pijn, branderigheid of pijn tijdens het urineren, een troebele stinkende urine, pijn in de onderrug en koorts.
Infecties van de hogere urinewegen kunnen indien onbehandeld levensbedreigende vormen aannemen. Deze kunnen gaan van nierfalen tot een sepsis( ontsteking rechtstreeks in het bloed). Bij sepsis kunnen de symptomen variëren van bewustzijnsverlies, misselijkheid, braken, hypotensie en shock.
Het behandelen van urineweginfecties
De eerste stap in de behandeling van urineweginfecties is de preventie. Deze omvatten het veelvuldig drinken van water, urineren direct nadat de drang tot wateren opkomt en dit niet uitstellen.
Cranberrysap drinken zorgt ervoor dat de bacteriën en micro-organismen in het systeem zich niet kunnen vasthechten aan de wand. Hierdoor worden ze beter uitgewaterd en kan er geen ontsteking ontstaan.
Dit natuurproduct heeft al talloze infecties bij heel veel vrouwen helpen voorkomen. Vrouwen kunnen best onmiddellijk na de geslachtsgemeenschap, de genitale regio spoelen. Na het toilet bezoek het gebied schoonvegen van voor naar achteren toe.
Veelvuldig zeep vermijden en steeds een aangepast ph neutraal product gebruiken om het onderlichaam te reinigen. Andere verzorgingsproducten kunnen irritatie geven van de ureter. -Vroegtijdig herkennen van de symptomen voorkomt complicaties.
Een arts zal een antibioticum voorschrijven aangepast aan de soort ontsteking die men heeft. -Bij complicaties van urineweginfecties is een ziekenhuisopname noodzakelijk omdat de antibiotica dan intraveneus gegeven kunnen worden en op die manier vlugger werken.
