Hepatitis C is een virus dat de lever kan besmetten en beschadigen. Je kan besmet raken met hepatitis C als je in contact komt met het bloed van een besmet persoon.
In de meeste gevallen zal een besmetting met hepatitis niet zorgen voor duidelijk merkbare symptomen zolang de lever niet ernstig beschadigd is.
Wanneer de symptomen wel duidelijk waarneembaar zijn, zijn ze vaak van vage aard en kunnen ze gemakkelijk met een andere aandoening verward worden.
Tot de symptomen behoren onder meer:
- symptomen die op griep lijken, zoals er zijn spierpijn en het verlies van eetlust
- de hele tijd gevoel van vermoeidheid hebben
- depressie
omwille van deze redenen zijn heel wat mensen zich er niet eens van bewust dat ze een infectie met het hepatitis C virus hebben opgelopen.
Hoe krijg je nu precies hepatitis C ?
Het hepatitis C virus zit in het bijzonder geconcentreerd in het bloed van een besmet persoon, en het wordt meestal overgedragen door het contact van bloed tot bloed. Een aantal manieren waarop bloed kan worden overgedragen zijn:
- het delen van scheermesjes en tandenborstels
- het delen van niet gesteriliseerde naalden, bijvoorbeeld bij het inspuiten van drugs
- bloedtransfusies / operaties
Naar schatting worden ongeveer negen op de 10 gevallen van hepatitis C in ons land veroorzaakt door het inspuiten van illegale drugs. Het zijn trouwens niet alleen regelmatige druggebruikers die een hoog risico lopen.
Zelfs mensen die maar één keer in hun leven drugs hebben ingespoten (met besmette naald) lopen de kans om op termijn ooit toch hepatitis C te ontwikkelen.
Hepatitis C kan ook door seksuele contacten worden overgedragen, al is het eerder zeldzaam te noemen. Het wordt hoe dan ook steeds aangeraden om een condoom te gebruiken wanneer je seksuele contacten hebt met een nieuwe partner.
Hepatitis C komt meer voor in bepaalde delen van de wereld, waaronder Noord-Afrika, het Midden-Oosten en centraal- en Oost Azië. De reden waarom hepatitis C in deze delen van de wereld zo vaak voorkomt is dat er veel naalden worden hergebruikt om vaccins bij medische behandeling te geven.
Je laten testen is de boodschap
Omdat hepatitis C weliswaar vaak voorkomt maar zonder duidelijke symptomen, wordt testen slechts aangeraden wanneer je behoort tot bepaalde hoge risicogroepen, zoals daar zijn huidige of vroegere drugsgebruik aan de hand van injecties.
Je dokter, je seksuele gezondheidswerkers, je specialist of je begeleider bij een afkickprogramma voor drugs zijn allemaal partners die je kunnen helpen bij het laten afnemen van een bloedtest met het oog op de al dan niet aanwezigheid van het hepatitis C virus in je lichaam.
Hoe sneller je begint met een behandeling na blootgesteld te zijn aan het hepatitis C virus, hoe waarschijnlijker je er ook snel van af zult geraken.
Het behandelen van hepatitis C
Hepatitis C kan wordt behandeld met anti virale medicijnen die speciaal werden ontworpen om het virus te beletten zich te gaan vermenigvuldigen in het lichaam en om te vermijden dat je lever beschadigd raakt.
Twee wijdverspreide anti virale medicijnen zijn interferon en ribavirin.
Er zijn zes verschillende ketens van hepatitis C, bekend als genotypes, en sommige van deze types antwoorden beter op een behandeling dan andere.
De meest bekende genotypes van hepatitis C in West-Europa zijn de types één en drie.
Met de behandeling zal ongeveer de helft van de mensen met het type één genezen worden, en ongeveer acht op de 10 mensen met het type drie zullen ook een succesvolle behandeling kunnen ondergaan.
De twee nieuwe medicijnen, pas op de markt gebracht in 2011, die luisteren naar de naam boceprievir en telaprevir, zijn volgens de studies succesvol bij een aantal mensen die niet goed reageren op de conventionele antivirale behandelingen.
Een natuurlijke methode die ook vaak succes heeft bij het terugdringen van het virus en het herstel van normale leverwaarden is ozontherapie.
Een natuurlijk preparaat met een zeer gunstige invloed op hepatitis is R-alfa-liponzuur.
Wie is besmet met hepatitis C ?
In Engeland zijn in het jaar 2012 bijvoorbeeld 10.873 nieuwe gevallen van hepatitis C bekend, maar het ware aantal ligt waarschijnlijk beduidend hoger.
Naar schatting zouden ongeveer 20.000 mensen in het Verenigd Koninkrijk lijden aan chronische hepatitis C.
Hepatitis C komt meer voor bij mannen dan bij vrouwen en dit wellicht door het gebruik van injectienaalden bij het inspuiten van drugs.
Het voorkomen van hepatitis C
In tegenstelling tot andere vormen van hepatitis, is er momenteel nog geen vaccin beschikbaar om hepatitis C te voorkomen.
De twee meest efficiënte manieren om je risico’s op hepatitis C in te perken zijn:
- deel nooit met andere mensen spuiten en naalden of andere manieren om drugs mee te injecteren. Dit geldt dus ook voor die bus, lepels en filters.
- gebruik steeds een condoom wanneer je overgaat tot seksuele contacten met een nieuwe partner.
De verschillende fases van infectie bij hepatitis C
De eerste zes maanden na besmetting met het hepatitis C virus staan bekend als acute hepatitis C. Zowat een op de vijf personen zal de infectie op een natuurlijke manier en wellicht onbewust bestrijden en zal verlost raken van het virus zonder verder iets te moeten doen.
Bij de resterende drie op de vier personen, zal het virus in het lichaam aanwezig blijven en dit vaak voor tal van jaren. Deze vorm van hepatitis staat in de wetenschappelijke literatuur bekend als chronische hepatitis C.
Afhankelijk van andere risicofactoren, zoals het overdadig gebruik van alcohol, zullen tussen de 10 en de 40% van de mensen die rondlopen met een niet behandelde chronische hepatitis C op kortere of langere termijn littekenvorming ontwikkelen op de lever wat bekend staat als cirrose.
Deze fase in het verloop van hepatitis C kan vaak zelfs optreden meer dan 20 jaar nadat het virus zich voor het eerst in het lichaam heeft genesteld.
Bij de mensen die lijden aan cirrose zal uiteindelijk gemiddeld één op de vijf, dus in totaal 20%, op termijn last krijgen van leverfalen, en een op de 20 personen, dus 5%, zal uiteindelijk leverkanker krijgen.
Beide aandoeningen kunnen uiteindelijk fataal worden voor de patiënt en een goede hygiëne van de lever en nauwkeurig opvolgen van eventuele klachten in dit verband is dan ook geen overbodige luxe te noemen.